Wyrok NSA z dnia 27 czerwca 2018 r., sygn. II FSK 1873/16

Prawidłowej wykładni art. 4a ust. 1 pkt 2 u.p.s.d. służy skonkretyzowanie celu wymogu zawartego w tym przepisie. Skoro chodzi o wykazanie rzeczywistego, faktycznego charakteru darowizny i zapobieżenie ewentualnemu powoływaniu się podatników na darowizny fikcyjne, a zatem wymóg pełni funkcję gwarancyjną, to jest spełniony także wtedy, gdy stanowiące przedmiot darowizny środki pieniężne zostaną przelane nie na rachunek bankowy obdarowanego, ale na wskazany przez niego rachunek bankowy innego podmiotu, w wykonaniu zobowiązania obdarowanego wobec tego podmiotu. W każdym z tych przypadków możliwe jest bowiem zarówno udowodnienie (udokumentowanie) faktycznego przekazania środków, jak i późniejsze zweryfikowanie takiej czynności.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Tomasz Zborzyński (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Alina Rzepecka, Protokolant Joanna Legieć, po rozpoznaniu w dniu 27 czerwca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 stycznia 2016 r. sygn. akt I SA/Kr 1571/15 w sprawie ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie z dnia 31 lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uwzględnił skargę M.B. i uchylił decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Krakowie oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. w przedmiocie podatku od spadków i darowizn.