Wyrok NSA z dnia 6 lipca 2018 r., sygn. I FSK 1578/16

Pojęcie "podróżny", jakim posłużył się prawodawca unijny w przepisach Dyrektywy 2006/112/WE regulujących procedurę szczególną dla biur podróży, należy rozumieć szeroko ("podejście oparte na kliencie"). Tym samym w świetle art. 119 ust. 3 u.p.t.u. procedura VAT marża ma zastosowanie, gdy bezpośrednim odbiorcą usługi jest każdy klient (instytucja, przedsiębiorca, biuro podróży).

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Artur Mudrecki, Sędzia NSA Roman Wiatrowski, Sędzia WSA del. Bożena Dziełak (sprawozdawca), Protokolant Katarzyna Nowik, po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S. Sp. z o. o. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 15 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 216/16 w sprawie ze skargi S. Sp. z o. o. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. z dnia 4 stycznia 2016 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za IV kwartał 2012 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i sprawę przekazuje Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Szczecinie do ponownego rozpoznania, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w S. na rzecz S. Sp. z o. o. z siedzibą w S. kwotę 2100 (dwa tysiące sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I. Zaskarżonym wyrokiem z 15 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 216/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie ("WSA") oddalił skargę Skarżącej - S. sp. z o.o. w S., na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w S. ("Dyrektor IS") z 4 stycznia 2016 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

WSA przedstawił następujący stan faktyczny sprawy.

II. Decyzją z 22 maja 2015 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w L. ("Dyrektor UKS") określił Skarżącej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za IV kawartał 2012 r.

Skarżąca prowadziła działalność gospodarczą polegającą na organizowaniu dla odbiorców indywidualnych i zbiorowych kompleksowych usług turystycznych, które opodatkowywała na zasadach szczególnej procedury opodatkowania marży w turystyce("VAT marża"), określonych w art. 119 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) dalej "u.p.t.u.", stosując podstawową (23%) stawkę podatku. Jako organizator imprez turystycznych Skarżąca nie korzystała z własnego zaplecza technicznego, a nabywała usługi i towary od innych podatników, zapewniając w ten sposób między innymi miejsce zakwaterowania, wyżywienie, środki transportu do przewozu uczestników i ubezpieczenie. Skarżąca zawierała również na czas trwania imprezy umowy zlecenia z osobami stanowiącymi kadrę wychowawczą i instruktorską. W 2013 r. zorganizowała szereg wyjazdów na konferencje, studyjnych, obozów naukowych, rehabilitacyjnych, socjoterapeutycznych krajowych, jak i zagranicznych na rzecz kontrahentów - jednostek samorządu terytorialnego, osób prawnych, gimnazjów, szkół ponadgimnazjalnych, szkół wyższych, agencji i stowarzyszeń.