Wyrok NSA z dnia 3 sierpnia 2018 r., sygn. II FSK 2190/16

Podatek dochodowy od osób prawnych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia NSA Tomasz Kolanowski, Sędzia WSA (del.) Maciej Kurasz (sprawozdawca), Protokolant Wiktor Herlinger, po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej I. sp. z o.o. z siedzibą w Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 4 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Łd 1066/15 w sprawie ze skargi I. sp. z o.o. z siedzibą w Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 23 lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2010 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od I. sp. z o.o. z siedzibą w Z. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi kwotę 14 400 (słownie: czternaście tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 4 lutego 2016 r. sygn. akt I SA/Łd 1066/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę "I. Sp. z o.o." z siedzibą w Z. (dalej jako: "Spółka", "Skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi określającą zobowiązanie podatkowe w podatku od osób prawnych za 2010 r. Z uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia wynika, że Spółka niezasadnie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów 2010 r. kwotę 1.399.500,00 zł, udokumentowaną 33 fakturami VAT nie odzwierciedlającymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, wystawionymi przez firmę "A." [...] z siedzibą w L. - co miało stanowić naruszenie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., nr 74. poz. 397 ze zm., dalej: u.p.d.o.p.) Powyższe ustalenia stały się podstawą wydania przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w L. decyzji z dnia 6 czerwca 2014 r., w której określono Spółce zobowiązanie podatkowe za 2010 r. w kwocie 310.251 zł.

2. W wyniku rozpatrzenia odwołania Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi decyzją z dnia 30 października 2014 r. uchylił w całości ww. decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia, uznając za konieczne uzupełnienie materiału dowodowego w znacznej części oraz przeprowadzenie wnikliwej analizy i wyjaśnienie spornych zagadnień i kwestii, w celu pełnego i wyczerpującego ustalenia stanu faktycznego.