Wyrok NSA z dnia 9 maja 2018 r., sygn. II FSK 1054/16

1. Art. 120 O.p. wprowadza zasadę działania na podstawie prawa, dotyczącą organów podatkowych. Aby zarzut naruszenia powyższego przepisu mógł być oceniony, powinien on zostać powiązany z odpowiednim przepisem Ordynacji podatkowej rozwijającym tę zasadę.

2. Do uznania wydatku za koszt uzyskania przychodów niezbędne jest nie tylko zaistnienie konkretnego zdarzenia gospodarczego, polegającego na zakupie towaru lub usługi u konkretnego sprzedawcy, za konkretną cenę, ale i odpowiednie udokumentowanie tej operacji. Nie wystarczy wykazanie, że podatnik mógł gdziekolwiek nabyć towar lub usługę i wykorzystać je w działalności gospodarczej, aby wydatek ten móc zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Alina Rzepecka, Protokolant Ewelina Wołosiak, po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej "W." sp. z o.o. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 25 listopada 2015 r. sygn. akt I SA/Po 228/15 w sprawie ze skargi "W." sp. z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2007 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od "W." sp. z o.o. z siedzibą w K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 5.400 (pięć tysięcy czterysta) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 listopada 2015 r., sygn. akt I SA/Po 228/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę W. Sp. z o.o. w K. (dalej jako: "Spółka" lub "skarżąca") na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 19 listopada 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2007.

Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny sprawy: