Wyrok NSA z dnia 22 lutego 2018 r., sygn. I FSK 698/16

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Zubrzycki (sprawozdawca), Sędzia NSA Ryszard Pęk, Sędzia WSA del. Maja Chodacka, Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 22 lutego 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej J. Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 13 stycznia 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 432/15 w sprawie ze skargi J. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie (obecnie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie) z dnia 30 stycznia 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lipca 2008 r. do grudnia 2011 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. Z. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 4.800 (słownie: cztery tysiące osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu pierwszej instancji i przedstawiony przez ten Sąd tok postępowania przed organami.

1. Wyrokiem z 13 stycznia 2016 r., w sprawie I SA/Sz 432/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę J. Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z 30 stycznia 2015 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lipca 2008 r. do grudnia 2011 r.

2. Przedstawiając stan fatyczny sprawy Sąd I instancji podał, że zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej w Szczecinie utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. z 28 sierpnia 2014 r., którą określono J. Z. zobowiązanie podatkowe w podatku VAT za ww. okresy rozliczeniowe. Dyrektor Izby Skarbowej podzielił przy tym stanowisko organu I instancji co do tego, że Skarżący w miesiącach od lipca 2008 r. do grudnia 2011 r. prowadził niezarejestrowaną działalność gospodarczą, polegającą na sprzedaży głównie rowerów używanych i części rowerowych za pośrednictwem portalu internetowego Allegro. W ocenie organu odwoławczego, zorganizowana sprzedaż 357 sztuk rowerów w okresie 2008-2011 za pośrednictwem ww. portalu aukcyjnego świadczyła niezbicie o prowadzeniu przez Skarżącego działalności gospodarczej zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: u.p.t.u.), która nie mogła pozostawać poza zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zdaniem organu odwoławczego, ilość sprzedanych rowerów oraz liczba dokonanych transakcji dowodzą, że działalność ta nie miała charakteru okazjonalnego lub przypadkowego. Z zebranych dowodów wynikało, że sprzedaż rowerów prowadzona była przez Stronę w sposób systematyczny i ciągły, począwszy od 25 lutego 2008 r. do 12 grudnia 2011 r. i miała charakter zarobkowy. Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że działalność ta nie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 u.p.t.u. Podkreślił jednocześnie, że rozważenia wymagała możliwość zastosowania w rozpatrywanej sprawie zwolnienia od podatku ze względu na wysokość uzyskanego przez Podatnika obrotu. W tym zakresie organ przyjął, że Skarżący rozpoczął działalność gospodarczą w trakcie 2008 r. - ustalono przy tym, że pierwszą aukcję zakończono 12 stycznia 2008 r. Mając jednak na uwadze, że zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 6 u.p.t.u., w przypadku dostawy wysyłkowej dokonywanej za zaliczeniem pocztowym, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania zapłaty, a z przedłożonych przez Skarżącego wyciągów z rachunków bankowych wynikało, że pierwszy wpływ środków pieniężnych nastąpił 25 lutego 2008 r., przyjęto, że pierwsza sprzedaż nastąpiła w tej właśnie dacie. Powołując się na treść art. 113 ust. 9 i 10 u.p.t.u., jak również wyrok NSA z 7 grudnia 2005 r., sygn. akt I FSK 321/05, Dyrektor Izby Skarbowej przyjął, że okres prowadzonej przez Skarżącego w 2008 r. sprzedaży wynosił 311 dni. W konsekwencji, wartość sprzedaży zwolnionej od opodatkowania VAT w 2008 r., ustalona dla Skarżącego, to kwota 42.486,34 zł. Zgodnie z zestawieniem narastającej wartości sprzedaży zrealizowanej przez Skarżącego w 2008 r. transakcja, w związku z dokonaniem której został przekroczony ww. limit, miała - zdaniem organu odwoławczego - miejsce 25 czerwca 2008 r. Otrzymując w tym dniu kwotę 2.050 zł tytułem sprzedaży roweru STEVENS Avangarde, Skarżący przekroczył o 328,66 zł kwotę wolną od opodatkowania. Z momentem przekroczenia limitu 42.486,34 zł powstał obowiązek podatkowy. Opodatkowaniu powinna była podlegać zatem nadwyżka sprzedaży ponad ww. wartość, tj. kwota 328,66 zł (otrzymana przez Podatnika 25 czerwca 2008 r.) oraz kwoty kolejnych transakcji nieuwzględnionych przez organ kontroli skarbowej. Będąc jednak zobligowanym normą art. 234 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm., dalej: O.p.) do zaakceptowania ustaleń Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. w ww. zakresie, tj. przyjęcia, że wartość sprzedaży przekroczyła kwotę zwolnioną z podatku 7 lipca 2008 r. o 689 zł, organ odwoławczy uznał, że tę kwotę należało przyjąć do wyliczenia marży od transakcji dokonanej w ww. dniu (tj. wpłaty zaliczki na rower w wysokości 850 zł) i od tego momentu należało naliczyć podatek należny za lipiec, a następnie za kolejne miesiące 2008 r. Za trafną przy tym organ odwoławczy uznał ocenę organu I instancji, że z uwagi na osiągniętą przez Skarżącego wartość sprzedaży w kolejnych latach, tj.: 220.408 zł w 2009 r., 144.484 zł w 2010 r. i 180.923 zł w 2011 r., Skarżącemu nie przysługiwało prawo do zwolnienia od podatku zgodnie z treścią art. 113 ust. 11 u.p.t.u. Ponadto organ odwoławczy za prawidłowe uznał stanowisko organu I instancji, że jedyną możliwą (w warunkach niniejszej sprawy) metodą ustalenia podstawy opodatkowania było jej oszacowanie w oparciu o zgromadzony materiał dowodowy.