Wyrok NSA z dnia 21 lutego 2018 r., sygn. II FSK 1944/17

Podatkowe postępowanie; Podatek od nieruchomości

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Rudowski (sprawozdawca), Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia WSA (del.) Marek Olejnik, po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 23 marca 2017 r., sygn. akt I SA/Gl 925/16 w sprawie ze skargi K. [...] S.A. z siedzibą w K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia 25 kwietnia 2016 r., nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 23 marca 2017 r., I SA/Gl 925/16, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach, po rozpoznaniu skargi K. [...] S.A. z siedzibą w K. (dalej jako "spółka", "strona", "skarżąca"), uchylił decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z 25 kwietnia 2016 r. w przedmiocie podatku od nieruchomości za 2009 r.

2. Jak wynika z uzasadnienia wyroku sądu pierwszej instancji spór w rozpatrywanej sprawie dotyczy prawidłowego określenia przedmiotu opodatkowania podatkiem od nieruchomości i podstawy opodatkowania w zakresie infrastruktury znajdującej się w podziemnych wyrobiskach górniczych. Sąd pierwszej instancji, powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 13 września 2011 r., P 33/09, wskazał, że w postępowaniu dotyczącym opodatkowania podatkiem od nieruchomości urządzeń i obiektów znajdujących się w podziemnych wyrobiskach górniczych niezbędne jest ich zakwalifikowanie jako elementu konkretnej budowli wymienionej w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.), bądź uznanie za urządzenie budowlane na gruncie tej ustawy, stanowiące zarazem budowlę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844, z późn. zm.) - powoływanej dalej jako "u.p.o.l.". Zdaniem sądu pierwszej instancji zaskarżona decyzja nie czyni temu zadość, gdyż z jej uzasadnienia nie wynika, do jakich konkretnie budowli przyporządkowane zostały poszczególne, wymienione w tabeli zamieszczonej w tej decyzji, składniki majątkowe (niejednorodne środki trwałe). Odkodowanie nazw własnych wskazanych środków trwałych nie jest bowiem możliwe nawet przy wsparciu się decyzją organu pierwszej instancji, albowiem decyzja ta nie zawiera w ogóle żadnego wykazu środków trwałych uznanych za budowle w rozumieniu u.p.o.l. ani w jej treści, ani też w formie załączników, choćby w postaci wyciągów z opinii biegłego powołanego w sprawie. (pełen tekst uzasadnienia orzeczenia dostępny jest w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/).