Wyrok NSA z dnia 15 marca 2018 r., sygn. I FSK 30/18

Zaliczenie zwrotu, o którym mowa w art. 76b w zw. z art. 76 § 1 i 76a § 1 Ordynacji podatkowej, odnosi się do wykonanego, zgodnie z art. 87 ust. 2 ustawy o VAT, zwrotu podatku, a nie prawa do tego zwrotu jeszcze nie zrealizowanego. Warunkiem koniecznym zaliczenia zwrotu podatku jest obiektywne istnienie kwoty zwrotu (zaliczenie nie jest możliwe, gdy nie ma przedmiotu tego zaliczenia). Zaliczenie, o którym mowa w art. 76 i nast. w zw. z art. 76b Ordynacji podatkowej, nie może być w związku z tym dokonywane z pominięciem zasad określonych w art. 87 ust. 2 ustawy o VAT. Skoro w art. 87 ust. 2 ustawodawca umożliwił przedłużenie terminu zwrotu wykazanego w złożonej deklaracji do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego, to również zaliczenie zwrotu na poczet kolejnych należności jest możliwe po zakończeniu wszczętych postępowań.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zirk-Sadowski (spr.), Sędzia NSA Danuta Oleś, Sędzia WSA del. Bożena Dziełak, po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P. sp. z o.o. w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 20 lipca 2017 r. sygn. akt III SA/Gl 379/17 w sprawie ze skargi P. sp. z o.o. w S. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia 27 stycznia 2017 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zaliczenia zwrotu podatku na poczet zobowiązań podatkowych 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P. sp. z o.o. w S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w K. kwotę 360 zł (słownie: trzystu sześćdziesięciu złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.