Wyrok NSA z dnia 25 sierpnia 2017 r., sygn. II OSK 2796/15

Podkreślenia wymaga, że ten drugi przepis dotyczy dojścia i dojazdu do drogi publicznej, które musi mieć zapewnione każda działka budowlana, a więc odnosi się on do warunków jakie powinny mieć budynki i ich usytuowanie, a nie do warunków technicznych jakim powinny odpowiadać drogi publiczne.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zofia Flasińska /spr./ Sędziowie sędzia NSA Andrzej Gliniecki sędzia del. WSA Jacek Kuza Protokolant starszy asystent sędziego Elżbieta Granatowska po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej P. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 czerwca 2015 r. sygn. akt VII SA/Wa 290/15 w sprawie ze skargi P. L. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 czerwca 2015 r., sygn. akt VII SA/Wa 290/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę P. L. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] grudnia 2014 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok ten został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

Decyzją z dnia [...] grudnia 2009 r. Starosta W., działając w oparciu o art. 11a ust. 1, art. 11f ust. 1 i 3, art. 12 oraz art. 17 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tekst. jedn. Dz. u. z 2008 r. nr 193, poz. 1194 ze zm.) - dalej: "specustawa drogowa", po rozpatrzeniu wniosku Miasta R. z dnia 28 września 2009 r., zezwolił na realizację inwestycji drogowej - rozbudowa drogi gminnej, ulicy A. w R.. W dniu 9 Lipca 2010 r., P. L. złożył wniosek o stwierdzenie nieważności tej decyzji jako wydanej z rażącym naruszeniem prawa art. 11d ust. 5 oraz art. 11f ust. 3, ust. 1 pkt 6 i art. 16 ust. 2 specustawy drogowej. W uzasadnieniu wniosku wskazał, że jest właścicielem działki ewidencyjnej nr [...] w obrębie [...] położonej w miejscowości R., na której ma być zlokalizowana przedmiotowa inwestycja. Wnioskodawca nabył sporną nieruchomość przez zasiedzenie z dniem 1 października 2005 r.