Wyrok NSA z dnia 7 września 2017 r., sygn. I OSK 2764/16

Sąd nie jest uprawniony do samodzielnego dokonywania konkretyzacji zarzutów skargi kasacyjnej, a upoważniony jest do oceny zaskarżonego orzeczenia wyłącznie w granicach przedstawionych we wniesionej skardze kasacyjnej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk Sędzia del. WSA Przemysław Szustakiewicz (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 7 września 2017r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej D. D. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 13 lipca 2016 r. sygn. akt IV SA/Wr 51/16 w sprawie ze skargi D. D. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu, 2. zasądza od Wojewody [...] na rzecz D. D. kwotę [...] (słownie: [...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

I OSK 2764/16

UZASADNIENIE

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z dnia 13 lipca 2016 r., sygn. akt IV SA/Wr 51/16 oddalił skargę D. D. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] grudnia 2015 r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej. W uzasadnieniu wskazano na następujący stan faktyczny i prawny sprawy:

Decyzją Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] września 2015 r., nr [...] D. D. został uznany z dniem [...] września 2015 r. za osobę bezrobotną bez prawa do zasiłku.

Decyzją z dnia [...] października 2015 r., nr [...], Prezydent Miasta [...], działając na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. a i ust. 7, art. 10 ust. 7 pkt 1 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 36, art. 2 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 33 ust. 4 pkt 4 i ust. 4ca ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jednolity Dz. U. z 2015 r., poz. 149 ze zm., zwanej dalej u.p.z.i.r.p.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm., zwanej dalej k.p.a.), orzekł o utracie przez stronę statusu osoby bezrobotnej z dniem [...] października 2015 r. Jednocześnie organ pierwszej instancji nadał wydanej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. Organ wskazał, że w dniu [...] października 2015 r. strona miała wyznaczony termin wizyty w celu potwierdzenia gotowości do pracy, na który się nie stawiła. Zgłosiła się dopiero w dniu [...] października 2015 r. oświadczając, że niestawiennictwo w zaplanowanym terminie wynikało z problemów komunikacyjnych. Podał, iż skarżący wyjaśnił, iż z uwagi na utknięcie w korku, a także problemy z chodzeniem, nie był w stanie przesiąść się na czas do drugiego tramwaju. Nadmienił również, że nie dysponuje zwolnieniem lekarskim, a podobna sytuacja już mu się wcześniej przydarzyła, ale nie miał na nią wpływu. Ponadto wskazał, że dopiero w dniu sporządzenia swojego oświadczenia dowiedział się o skutkach niestawiennictwa w wyznaczonym terminie.