Wyrok NSA z dnia 25 lipca 2017 r., sygn. II OSK 2906/15

Zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa o braku winy w uchybieniu terminu można mówić jedynie w sytuacji, gdy strona nie mogła usunąć przeszkody uchybienia nawet przy użyciu największego w danych warunkach wysiłku.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Chlebny Sędziowie: Sędzia NSA Barbara Adamiak Sędzia del. WSA Beata Ziomek (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Aleksandra Tokarczyk po rozpoznaniu w dniu 25 lipca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej P. B. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 11 czerwca 2015 r. sygn. akt II SA/Po 422/15 w sprawie ze skargi P. B. na postanowienie Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od Piotra Bieżynara na rzecz Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego kwotę 120 zł (sto dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 11 czerwca 2015 r. (sygn. akt II SA/Po 422/15) oddalił skargę P. B. na postanowienie Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2014 r. (Nr [...]) w przedmiocie odmowy przywrócenia terminu do wniesienia odwołania.

Powyższy wyrok został wydany w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Wnioskiem z dnia 18 czerwca 2014 r. P. B. wystąpił o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego dla Miasta Poznania (PINB) nr [...] z dnia [...] października 2012 r., którą nakazano P. B. wykonanie określonych robot i czynności budowlanych w celu usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości w stanie technicznym nieużytkowanego budynku tzw. [...] znajdującego się przy ul. [...] w [...]. W uzasadnieniu podniesiono, że upoważniony przez niego do odbioru korespondencji H. W. - wynajmujący i właściciel lokalu, nigdy nie przekazał mu informacji o korespondencji kierowanej na adres: [...] ul. [...], ani też nie została mu przekazana przesyłka zawierająca zawiadomienie o wszczęciu postępowania w przedmiotowej sprawie, jak również wydana w tej sprawie decyzja. Ponadto, skuteczne doręczenie przesyłek uniemożliwił także fakt błędnego zaadresowania kierowanej do niego korespondencji, gdyż wskazany jako adresat P. B., nigdy nie był stroną postępowania. Z kolei drugi adres, na który była kierowana do niego korespondencja tj. [...] ul. [...], nigdy nie był adresem zamieszkania ani faktycznego pobytu P. B. Zdaniem strony, powyższe okoliczności wskazują na to, że strona nie mogła wziąć udziału w postępowaniu i w konsekwencji dochować terminu do wniesienia odwołania, za co nie ponosi winy.