Wyrok NSA z dnia 14 czerwca 2017 r., sygn. II OSK 684/17

Określenie maksymalnego wskaźnika zabudowy ma istotne znaczenie dla zachowania ładu przestrzennego i brak takiego wskaźnika w miejscowym planie uznać należałoby za istotne naruszenie zasad sporządzania miejscowego planu. Dysponent nieruchomości zazwyczaj jest zainteresowany, by nieruchomość mogła być zabudowana jak najintensywniej. Brak maksymalnego wskaźnika zabudowy mógłby prowadzić do nadmiernej zabudowy nieruchomości. Wskaźnik minimalnej intensywności zabudowy ma mniejsze znaczenie dla zachowania ładu przestrzennego. Zasadnym jest założenie, że dysponent nieruchomości dążąc do jej racjonalnego zagospodarowania będzie zmierzał do zabudowania jej obiektem budowlanym o powierzchni pozwalającej na racjonalne korzystanie z takiego obiektu. Stąd też brak określenia minimalnego wskaźnika intensywności zabudowy w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego nie może być uznane za istotne naruszenie zasad sporządzania miejscowego planu.

Teza od Redakcji

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Anna Łuczaj Sędziowie Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędzia del. WSA Marta Laskowska - Pietrzak Protokolant sekretarz sądowy Aleksandra Tokarczyk po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Rady Miasta Rzeszowa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 29 listopada 2016 r. sygn. akt II SA/Rz 1319/16 w sprawie ze skargi Rady Miasta Rzeszowa na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Podkarpackiego z dnia [...] lipca 2016 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. uchyla zaskarżony wyrok w części dotyczącej § 9 ust. 2 pkt 2; § 10 ust. 2 pkt 2; § 11 ust. 1 pkt 1 i 2; § 11 ust. 2 pkt 2; § 12 ust. 2 pkt 2; § 13 ust. 1 pkt 1 w zakresie słów "teren przeznacza się pod zabudowę usługową" oraz słów "z uwzględnieniem pkt 2"; § 13 ust. 1 pkt 2; § 13 ust. 2 pkt 1,2,3,4,5,6 podpunkt a i b, pkt 7 podpunkt a i b, pkt 8 podpunkt a i b; § 13 ust. 3, § 13 ust. 4 pkt 1 i 2; § 15 ust. 2 pkt 6 uchwały Rady Miasta Rzeszowa z dnia [...] czerwca 2016 r. nr [...]; 2. oddala skargę kasacyjną w pozostałej części; 3. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego w całości.