Wyrok NSA z dnia 29 marca 2017 r., sygn. II OSK 1936/15

Zarzut wadliwego sporządzenia uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia, może okazać się zasadny jedynie wówczas, gdy z powodu braku w uzasadnieniu elementów wymienionych w tym przepisie zaskarżone orzeczenie nie poddaje się kontroli kasacyjnej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie Sędzia NSA Teresa Kobylecka (spr.) Sędzia del. NSA Andrzej Irla Protokolant starszy inspektor sądowy Wioletta Lasota po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2017 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej A. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 25 marca 2015 r. sygn. akt II SA/Lu 428/14 w sprawie ze skargi A. K. na decyzję L. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L. z dnia 24 marca 2014 r. nr ... w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 25 marca 2015r., sygn. akt II SA/Lu 428/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę A. K. na decyzję L. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L. z dnia 24 marca 2014r. nr ..., którą po rozpatrzeniu odwołania A. K. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L. z dnia 3 lutego 2014r., znak: ..., nakazującej A. K. rozbiórkę tarasu oraz schodów zewnętrznych przyległych od strony zachodniej do budynku mieszkalnego jednorodzinnego, usytuowanego na działkach nr ewid. ... i ..., położonych w miejscowości D. ..., gminie N., organ utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w L.

Powyższe rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego i prawnego sprawy.

W 2002r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w L., zw. dalej PINB, prowadził postępowanie administracyjne w sprawie budowy tarasu i schodów wejściowych, dobudowywanych samowolnie w miesiącach sierpniu i wrześniu 2002r., do strony południowej budynku mieszkalnego, usytuowanego na działce nr ewid. ... w miejscowości D. Inwestycja prowadzona była przez W. G., ówczesną współwłaścicielkę nieruchomości.