Wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2017 r., sygn. II OSK 942/15

Budowlane prawo

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Maria Czapska - Górnikiewicz Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Dałkowska - Szary (spr.) Sędzia del. WSA Małgorzata Jarecka Protokolant starszy sekretarz sądowy Monika Dworakowska po rozpoznaniu w dniu 10 stycznia 2017r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej I. K.-S. i S. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 13 stycznia 2015 r. sygn. akt II SA/Ol 1263/14 w sprawie ze skargi I. K.-S. i S. S. na decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w O. wyrokiem z dnia 13 stycznia 2015r., sygn. akt II SA/Ol 1263/14, oddalił skargę I. K.-S. i S. S. na decyzję Wojewody Warmińsko-Mazurskiego z dnia [...] września 2014 r., Nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę.

Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:

Postanowieniem z dnia 29 października 2012 r. Prezydent O. wznowił na wniosek I. K.-S. i S. S. postępowanie administracyjne zakończone decyzją ostateczną tego organu z dnia [...] sierpnia 2012 r., którą zatwierdzono projekt budowlany i udzielono F. W. M. pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego jednorodzinnego w zabudowie szeregowej, przy ul. D. w O., na działce nr [...], obr. [...]. W uzasadnieniu organ przyznał, że wnioskodawcy są stroną postępowania i bez własnej winy nie brali w nim udziału. Wykazali też zachowanie ustawowego terminu do wniesienia wniosku. Wnioskodawcy zarzucili, że obiekt wznoszony na działce nr [...] jest sytuowany w odległości ok. 1,5 m od granicy ich działki nr [...], co doprowadzi do znacznego zacienienia ich działki. Wskazali, że od tej strony znajdują się w ich budynku otwory okienne do łazienki i dwóch pokoi.

W wyniku weryfikacji prawidłowości decyzji ostatecznej wydanej w zwykłym postępowaniu administracyjnym, organ I instancji orzekając w sprawie po raz trzeci na skutek rozstrzygnięć kasacyjnych organu II instancji, na podstawie art. 151 § 2 w zw. z art. 146 § 2 k.p.a., decyzją z dnia [...] maja 2014 r. stwierdził, że decyzja z dnia [...] sierpnia 2012 r. została wydana z naruszeniem prawa polegającym na pozbawieniu wnioskodawców udziału w tym postępowaniu i odmówił uchylenia tej decyzji uznając, że w sprawie może wyłącznie zapaść decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej. W uzasadnieniu powyższej decyzji organ I instancji wskazał, że projektowany budynek położony jest równolegle względem budynku wnioskodawców od strony północnej. W związku z tym wykluczona jest możliwość zacieniania ich budynku przez budynek projektowany. Organ przedstawił też wyliczenia obrazujące wysokości przesłaniania konstatując, że w przypadku gdy odległość między równolegle usytuowanymi budynkami jest większa niż wysokość przesłaniania, oczywistym jest, że w odległości mniejszej od wysokości przesłaniania nie występuje żaden obiekt przesłaniający. Zauważono, że pełna ściana szczytowa budynku została zaprojektowana w odległości nie mniejszej niż 157 cm od granicy działki wnioskodawców. Dopuszczenie lokalizacji budynku w odległości nie mniejszej niż 1,5 m od granicy nastąpiło na podstawie § 12 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75 poz. 690 ze zm.), zgodnie z którym w zabudowie jednorodzinnej, uwzględniając przepisy odrębne oraz zawarte w § 13, 60 i 271-273 dopuszcza się sytuowanie budynku ścianą bez otworów okiennych lub drzwiowych bezpośrednio przy granicy z sąsiednią działką budowlaną lub w odległości mniejszej niż określona w ust 1 pkt 2, lecz nie mniejszej niż 1,5 m na działce budowlanej o szerokości mniejszej od 16 m. Zdaniem organu ograniczenia, o których mowa w § 12 ust 5 rozporządzenia, dotyczą budynków sytuowanych na zasadach ogólnych tzn. w odległości 4 m dla ściany z oknami i 3 m dla ściany bez okien, a nie dotyczą budynków sytuowanych w sposób mający miejsce w omawianym przypadku, dla którego jedynymi ograniczeniami są ograniczenia wynikające z § 13, 60, 271, 272 i 273 rozporządzenia. Reasumując, organ podniósł, że ponownie dokonana analiza zgodności z przepisami projektu zagospodarowania terenu i dostarczone (niewymagane przepisami) uzgodnienie projektu zagospodarowania terenu z rzeczoznawcą do spraw zabezpieczeń przeciwpożarowych, doprowadziły do wniosku, iż mimo wydania decyzji z dnia [...] sierpnia 2012 r. z naruszeniem prawa polegającym na pominięciu wnioskodawców, którym przysługiwał przymiot strony, wobec niestwierdzenia nieprawidłowości w zatwierdzonym projekcie budowlanym, należało rozstrzygnąć zgodnie z dyspozycją art. 146 § 2 k.p.a.