Wyrok NSA z dnia 11 maja 2017 r., sygn. I GSK 1081/15

Podatek akcyzowy

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia NSA Dariusz Dudra Sędzia del. WSA Monika Krzyżaniak (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej K. Spółka z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 lutego 2015 r., sygn. akt V SA/Wa 1433/14 w sprawie ze skargi K. Spółka z o.o. w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 3 lutego 2015 r. sygn. V SA/Wa 1433/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę K. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Warszawie z [...] kwietnia 2014 r. w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku akcyzowym za poszczególne okresy rozliczeniowe 2007 r. w wysokości: maj - 101 480 zł, czerwiec - 80 240 zł, lipiec - 139 594 zł, sierpień - 113 374 zł, wrzesień - 91 568 zł, październik - 89 680 zł, listopad - 66 080 zł i grudzień - 46 020 zł.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

Spółka K. prowadziła w 2007 r. działalność gospodarczą polegającą na towarowym transporcie drogowym pojazdami uniwersalnymi. Nie była zarejestrowanym podatnikiem podatku akcyzowego i nie składała deklaracji ACK-3.

W stosunku do spółki przeprowadzone zostało postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i opłacania podatku od towarów i usług, podatku akcyzowego, opłaty paliwowej oraz podatku dochodowego od osób prawnych w roku 2007. Postępowanie wykazało że spółka zobowiązana była do zapłaty podatku akcyzowego od ilości oleju napędowego zużytego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej do napędu pojazdów samochodowych, nabytego z nieznanych źródeł. Zakup tego paliwa został udokumentowany fakturami VAT, na których jako sprzedawcy wystąpili: PHU T. D. P. i FHU R. M. T. W ocenie kontrolujących, obie firmy były producentami tzw. "pustych faktur", a więc takich, które nie są prawdziwe i nie odzwierciedlają rzeczywistych transakcji sprzedaży paliwa. Wymienione na fakturach paliwo nie było własnością tych podmiotów, ponieważ wykazano, że w podmiotach tych nie występował faktyczny zakup paliwa ani jego sprzedaż. Firmy te zostały stworzone wyłącznie po to, aby dokumentować obrót paliwem z nieznanych źródeł.