Wyrok NSA z dnia 20 stycznia 2017 r., sygn. I GSK 1186/16

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska Sędzia NSA Lidia Ciechomska-Florek Sędzia del. WSA Sylwester Miziołek (spr.) Protokolant starszy asystent sędziego Karolina Mamcarz po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej R. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 9 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/ Kr 482/16 w sprawie ze skarg R. P. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z dnia [...] stycznia 2013 r., nr [...], z dnia [...]stycznia 2013 r., nr [...], z dnia [...]stycznia 2013 r., nr [...], z dnia [...]stycznia 2013 r., nr [...], z dnia [...]stycznia 2013 r., nr [...] w przedmiocie podatku akcyzowego 1. oddala skargę kasacyjną; 2. odstępuje od zasądzenia od R. P. na rzecz Dyrektora Izby Celnej w Krakowie kosztów postępowania kasacyjnego w całości.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 9 czerwca 2016 r. sygn. akt I SA/Kr 482/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie oddalił skargi R. P. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z [...] stycznia 2013 r. nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdów.

Sąd I Instancji wskazał, że Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z 20 stycznia 2016 r. I GSK 469/14 uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z 30 października 2013 r., I SA/Kr 415/13, którym oddalono skargi R. P. na decyzje Dyrektora Izby Celnej w Krakowie z [...] stycznia 2013 r. nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], nr [...], w przedmiocie podatku akcyzowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia pojazdu.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego uzasadnienie uchylonego wyroku nie spełniło wszystkich oczekiwań wynikających z art. 141 § 4 ustawy z 30 sierpnia 2020 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U.2016.718) dalej "ustawa p.p.s.a." Naczelny Sąd Administracyjny zaakceptował przy tym, co do zasady, możliwość wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia w trybie art. 111 § 2 ustawy p.p.s.a. spraw wszystkich pięciu skarg na ww. decyzje. Jednakże, jak to uzasadniał Naczelny Sąd Administracyjny, sąd I instancji w sposób niedostateczny - daleko zgeneralizowany, wskazał stany faktyczne każdej ze spraw połączonych do wspólnego rozpoznania i rozstrzygnięcia. Ponadto lakoniczna analiza tych stanów faktycznych dała wrażenie jakby rozstrzygnięcia organów dotyczyły niemal identycznych pojazdów samochodowych, a postępowania przed organami podatkowymi miały niemal identyczny przebieg. W uzasadnieniu wyroku, zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego, sąd I instancji w ogóle nie odniósł się do kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku akcyzowym w związku z wewnątrzwspólnotowym nabyciem samochodów osobowych, co również poddawało w wątpliwość dokonanie przez ten sąd należytej kontroli zgodności z prawem zaskarżonych decyzji.