Wyrok NSA z dnia 27 października 2017 r., sygn. II FSK 2748/15

Za rzetelne uważane są księgi, jeżeli zawierają wszystkie fakty będące przedmiotem wpisów do ksiąg, i to w całości zgodnie z prawdą. Nieodzwierciedlanie przez księgę podatkową stanu rzeczywistego może sprowadzać się do braku zapisów zdarzeń, które miały w rzeczywistości miejsce, oraz do ujęcia zdarzeń fikcyjnych, np. na podstawie tzw. pustych faktur. Może również polegać na ewidencjonowaniu kwot w wartościach odbiegających od rzeczywistości. Nierzetelne są więc księgi, które zawierają niezgodne z prawdą wpisy lub opuszczenia w księgowaniu.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz (sprawozdawca), Sędzia WSA del. Anna Sokołowska, Protokolant Katarzyna Kwaśniewska-Ciesielska, po rozpoznaniu w dniu 27 października 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie z dnia 9 czerwca 2015 r. sygn. akt I SA/Rz 931/14 w sprawie ze skargi E. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 11 sierpnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. K. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Rzeszowie kwotę 1200 (słownie: tysiąc dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wyrokiem z dnia 9 czerwca 2015 r., sygn. akt I SA/Rz 931/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie oddalił skargę E. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Rzeszowie z dnia 11 sierpnia 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2008 r.

1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że decyzją z dnia 15 maja 2013 r Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w R.e określił skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. w wysokości 25.949 zł. Organ I instancji ustalił, że w 2008 r. skarżący prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą "Firma Handlowa H.". Przedmiotem działalności był handel detaliczny artykułami spożywczymi i przemysłowymi prowadzony w pawilonie handlowym zlokalizowanym na terenie dworca PKP w D. Skarżący podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym na ogólnych zasadach z obowiązkiem prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Organ stwierdził, że na nieruchomości, na której posadowiony był pawilon nie zostały dokonane prace remontowe - położenie kostki brukowej, których wartość została ujęta w ciężar kosztów. Na podstawie umowy dzierżawy ustalono, że wszelkie prace remontowe wymagały zgody, a tej nie stwierdzono. Z kolei na podstawie dołączonego do akt operatu szacunkowego pawilonu handlowego organ ustalił, że składał się on z powierzchni sklepowej oraz magazynu, nie było wydzielonego pomieszczenia, w którym mogłyby znajdować się i pomieścić zakupione meble oraz elementy wyposażenia. Nie zgodził się również z zaliczeniem przez skarżącego jako kosztu uzyskania przychodów zakupu krzewów ozdobnych, wyposażenia ogrodu, torfu, włókniny, karmnika dla paków, gdyż miejsce, w którym prowadzona była działalność gospodarcza było w większości wyasfaltowane i uniemożliwiało w związku z tym dokonanie nasadzeń. Organ I instancji nie uznał za koszty uzyskania przychodów wydatków o łącznej wysokości 41.387,93 zł.