Wyrok NSA z dnia 11 października 2000 r., sygn. I SA/Łd 1658-1669/98

Stwierdzenie przez organ odwoławczy, że organ pierwszej instancji nie uznając ksiąg prowadzonych przez spółkę za dowód, w protokole ich badania nie określił ani okresu ani części w jakiej nie uznaje się ksiąg za dowód tego, co wynika z zawartych w nich zapisach powoduje, że tego rodzaju braku nie może uzupełnić w postępowaniu dowodowym organ odwoławczy, gdyż może to wymagać zbadania dokumentów źródłowych zawartych w urządzeniach księgowych spółki. Wykraczałoby to zatem poza granice uzupełnienia dowodów.

W tej sytuacji spełniony został warunek wskazany w art. 233 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ umożliwiający organowi odwoławczemu uchylenie w całości decyzji organu pierwszej instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez ten organ.