Wyrok NSA z dnia 19 października 2017 r., sygn. II FSK 2699/15

Prawidłowość doręczenia zastępczego nie może świadczyć o odmowie zeznań przez świadka.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogusław Dauter (sprawozdawca), Sędzia NSA Stefan Babiarz, Sędzia WSA (del.) Artur Adamiec, Protokolant Dorota Rembiejewska, po rozpoznaniu w dniu 19 października 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 21 maja 2015 r. sygn. akt I SA/Łd 5/15 w sprawie ze skargi J. Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 3 listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi na rzecz J. Ł. kwotę 1800 (słownie: jeden tysiąc osiemset) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z 21 maja 2015 r., I SA/Łd 5/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi uchylił zaskarżoną przez J. Ł. decyzją z. Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 3 listopada 2014 r., [...], utrzymującą w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. z 29 lipca 2014 r., [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn.

2. Powyższe rozstrzygnięcie zapadło w następującym stanie faktycznym. Postanowieniem z 20 grudnia 2013 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w B. wszczął wobec skarżącego postępowanie podatkowe w zakresie ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od spadków i darowizn z tytułu darowizny otrzymanej od syna D. Ł.

Podstawą wszczęcia przedmiotowego postępowania podatkowego były ustalenia poczynione w trakcie trwania postępowania podatkowego w sprawie ustalenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2007 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych, przeprowadzonego w stosunku do podatnika - zakończonego ostatecznie decyzją Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 1 października 2013 r. Z ustaleń tych wynikało, że skarżący w toku prowadzonego postępowania w ww. zakresie, w oświadczeniu z 24 lutego 2011 r. skierowanym do Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi stwierdził, iż syn otrzymał z banku kwotę 180.000,00 zł kredytu. Następnie w złożonym w Urzędzie Skarbowym w B. piśmie z 16 maja 2011 r. wyjaśnił, że D. Ł. w 2005 r. otrzymał kredyt w wysokości 180.000,00 zł i z tej kwoty pod koniec 2005 r. darował mu 110.000,00 zł (umowa darowizny z synem została zawarta w formie ustnej). Ponadto z treści wyjaśnień wynikało, że kwota ta stanowiła znaczną część oszczędności, jakie skarżący posiadał na 14 czerwca 2007 r., za które kupił urządzenia od firmy "L[...]".