Wyrok NSA z dnia 12 października 2017 r., sygn. II FSK 2614/15

Art. 116 § 1 Ordynacji podatkowej nie wprowadza zasady, iż przesłanka braku winy, jako okoliczność wyłączająca odpowiedzialność członka zarządu za zaległości podatkowe spółki, odnosi się wyłącznie do braku winy umyślnej. Przesłanka ta dotyczy bowiem zarówno winy umyślnej, jak i nieumyślnej, a tej ostatniej zarówno w postaci lekkomyślności, jak i niedbalstwa.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jan Grzęda, Sędzia NSA Sławomir Presnarowicz, Sędzia WSA (del.) Jacek Niedzielski (sprawozdawca), Protokolant Ilona Makaruk, po rozpoznaniu w dniu 12 października 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej S.R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 30 kwietnia 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 186/15 w sprawie ze skargi S.R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z dnia 21 listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe spółki 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od S.R. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu kwotę 120,00 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1.1. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 30 kwietnia 2015 r. o sygn. akt I SA/Wr 186/15 oddalił skargę S. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we Wrocławiu z 21 listopada 2014 r. w przedmiocie orzeczenia o solidarnej odpowiedzialności jako byłego członka zarządu za zobowiązania podatkowe z tytułu podatku od towarów i usług wraz z odsetkami za zwłokę i kosztami postępowania egzekucyjnego.

1.2. W uzasadnieniu Sąd I instancji stwierdził, że decyzją z dnia 10 stycznia 2012 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. określił Spółce zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące: kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2009 r. Decyzja ta stała się ostateczna. W związku z nieuregulowaniem przez Spółkę zobowiązań wynikających z powyższej decyzji, Naczelnik Urzędu Skarbowego wszczął egzekucję, która ostatecznie okazała się bezskuteczna (postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z dnia 18 grudnia 2013 r.). Postanowieniem z dnia 8 kwietnia 2014 r. organ pierwszej instancji wszczął z urzędu postępowanie w sprawie odpowiedzialności Skarżącego, jako byłego członka zarządu Spółki T. sp. z o.o.