Wyrok NSA z dnia 5 lipca 2017 r., sygn. II FSK 1675/15

Niedopuszczalne jest odstępowanie przy interpretacji przesłanki, o której mowa w art. 240 § 1 pkt 8 O.p., od wyników wyprowadzonych z wykładni językowej, tj. odwołania do konkretnego przepisu, zakwestionowanego w konkretnym orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego, który stanowił podstawę do wydania decyzji w postępowaniu zwykłym.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia NSA Jolanta Sokołowska, Sędzia WSA del. Joanna Grzegorczyk- Drozda (sprawozdawca), Protokolant Aleksandra Kramek, po rozpoznaniu w dniu 5 lipca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej P.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 6 lutego 2015 r. sygn. akt I SA/Po 702/14 w sprawie ze skargi P.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 czerwca 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od P.S. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 6 lutego 2015 r. wydanym w sprawie o sygnaturze akt I SA/Po 702/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargę P.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 6 czerwca 2014 r. w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r.

Sąd pierwszej instancji przedstawił następujący stan faktyczny spawy.

Decyzją z dnia 6 lipca 2009 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego P. określił P.S. (dalej jako: "skarżący") wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 r. w kwocie 239.768 zł.