Wyrok NSA z dnia 12 lipca 2017 r., sygn. II FSK 1671/16

Odroczenie (a więc wydłużenie) terminu do dokonania określonej czynności może odnosić się tylko do takiego terminu, który jeszcze nie upłynął, bowiem termin, który już ekspirował, nie może podlegać jakimkolwiek modyfikacjom, a więc nie może być ani przedłużony, ani skrócony.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Jerzy Rypina, Sędzia NSA Bogdan Lubiński (sprawozdawca), Sędzia WSA (del.) Joanna Grzegorczyk-Drozda, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej E. P. G. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 16 marca 2016 r. sygn. akt I SA/Sz 23/16 w sprawie ze skargi E. P. G. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 22 października 2015 r. nr [...]; [...] w przedmiocie odroczenia terminu do złożenia zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w 2012 r. 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od E. P. G. na rzecz Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Szczecinie kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 16 marca 2016 r., sygn. akt I SA/Sz 23/16 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie oddalił skargę E. P. G. (zwanego dalej "Skarżącym", "Podatnikiem", "Stroną") na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Szczecinie z dnia 22 października 2015 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie odroczenia terminu złożenia zeznań o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za 2012 r.