Wyrok NSA z dnia 19 maja 2017 r., sygn. II FSK 1044/15

Interpretacje podatkowe; Podatek dochodowy od osób fizycznych

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia NSA Grażyna Nasierowska (sprawozdawca), Sędzia del. WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Ewa Morawska, po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów (obecnie: Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 21 listopada 2014 r. sygn. akt I SA/Kr 864/14 w sprawie ze skargi M. D. na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach działającego z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 15 stycznia 2014 r. nr IBPBII/1/415-954/13/MZ w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i oddala skargę, 2) zasądza od M. D. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 240 (słownie: dwieście czterdzieści) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 21 listopada 2014 r., sygn. akt I SA/Kr 864/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie uchylił zaskarżoną przez M. D. interpretację indywidualną Ministra Finansów z 15 stycznia 2014 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych.

Ze stanu faktycznego ustalonego przez Sąd pierwszej instancji wynikało, że we wniosku o interpretację indywidualną skarżący wskazał, że w 2011 r. był współwłaścicielem zabudowanej budynkiem mieszkalnym wielorodzinnym nieruchomości położonej w K. Wnioskodawca wraz z pozostałymi współwłaścicielami wynajmują lokatorom znajdujące się w tym budynku lokale mieszkalne. W 2011 r. podatnik przychody z wynajmowania lokali mieszkalnych rozliczał na zasadach ogólnych proporcjonalnie do posiadanego udziału, z uwzględnieniem amortyzacji budynku i kosztów uzyskania przychodów, jak stanowi art. 9a ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm. - dalej zwana: "u.p.d.o.f."). Rozliczenia przychodów i kosztów dokonuje Zarządca d.s. Obsługi Finansowej, będący jednocześnie jednym ze współwłaścicieli. Do przychodów z najmu zaliczane były wpływy z czynszów wynikających z zawartych umów najmu, natomiast do kosztów uzyskania przychodów zaliczano między innymi koszty jednoznacznie związane z lokalem oraz koszty ponoszone na utrzymanie budynku i nieruchomości jako całości. Kilku lokatorom wypowiedziano umowy najmu mieszkania. Sąd orzekł eksmisję z prawem do lokali socjalnych. Gmina nie dostarczyła lokali socjalnych, więc eksmitowani nie opuścili lokali. Eksmitowani lokatorzy nie płacili odszkodowań za zajmowanie lokali bez tytułu prawnego, a lokali z lokatorami nie można było wynająć. Wnioskodawca wystąpił z powództwem do Sądu o zasądzenie odszkodowania od gminy. Postępowanie sądowe zakończyło się przyznaniem i wypłatą przez gminę odszkodowania, będącego substytutem czynszu z najmu. W skład kwoty odszkodowania, oprócz czynszu, wchodziły kwoty wynikające z rachunków za zużytą w lokalu przez lokatorów wodę i za wywóz śmieci. Wpłata przyznanego odszkodowania nastąpiła na rachunek wspólnoty mieszkaniowej będący w dyspozycji zarządcy nieruchomości. W związku z otrzymanym odszkodowaniem wnioskodawca otrzymał od gminy PIT-8C - "Informacja o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych", w której w poz. 34 wykazano "odszkodowanie za niedostarczenie lokalu socjalnego" oraz kwotę odszkodowania w wysokości 6 826 zł. Wnioskodawca zadeklarował otrzymany przychód jako przychody z najmu i dzierżawy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f.