Wyrok NSA z dnia 21 kwietnia 2017 r., sygn. I FSK 1591/15

Ocena, czy z tytułu takiego stosunku administracyjnoprawnego, który jest skuteczny, bez konieczności wyrażenia zgody przez podmiot wskazany jako inkasent (jest on zobowiązany do pobrania od podatnika podatku (opłaty) i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu), inkasent jest podatnikiem podatku od towarów i usług świadczącym opodatkowaną tym podatkiem usługę, zależy od tego, czy wynikające z tego stosunku obowiązki wykonuje niezależnie (samodzielnie) w stosunku do nakazującego wykonanie tych czynności organu prawa publicznego. Przy obecnej definicji usługi nie ma znaczenia, że wiążący inkasenta oraz gminę (miasto) stosunek prawny jest natury administracyjnej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Sylwester Marciniak, Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia WSA del. Mirella Łent (sprawozdawca), Protokolant Marek Kleszczyński, po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Fundacji P. z siedzibą w S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 26 marca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 1875/14 w sprawie ze skargi Fundacji P. z siedzibą w S. na interpretację indywidualną Ministra Finansów (obecnie Szefa Krajowej Administracji Skarbowej) z dnia 6 marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Fundacji P. z siedzibą w S. na rzecz Szefa Krajowej Administracji Skarbowej kwotę 180 (słownie: sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

1. Wyrok Sądu I instancji i przedstawiony przez ten Sąd przebieg postępowania administracyjnego.

1.1. Zaskarżonym wyrokiem z dnia 26 marca 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 1875/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę Fundacji P. z siedzibą w S. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 6 marca 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług. Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku stan sprawy Sąd I instancji podał, że strona wystąpiła z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej, w którym wskazała, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie Uchwały Rady Miasta, administruje targowiskiem miejskim pobierając inkaso opłaty targowej zarówno od sprzedawców na targowisku towarów, jak i handlu pojazdami na giełdzie samochodowej. Skarżąca całość zebranych opłat wpłaca Miastu. Rozliczenie z Urzędem Miasta dokonywane jest na podstawie wystawianej Urzędowi faktury VAT - prowizja za inkaso. Wynagrodzenie (prowizja) od Urzędu Miasta za administrowanie targowiskiem w wysokości 60% wpływów z giełdy samochodowej oraz 25 % wpływów z targowicy jest przeznaczone na działalność statutową Skarżącej. Od wyżej wymienionych wysokości wpływów Skarżąca odprowadza 23% VAT, co faktycznie powoduje, że rzeczywiste inkaso jest niższe o stawkę podatku.