Wyrok NSA z dnia 21 lutego 2017 r., sygn. I FSK 1201/15

Jako wyjątek od zasady należy traktować przypadki, gdy wykorzystanie samochodu służbowego na dojazd pracownika z miejsca zamieszkania do miejsca wykonywania pracy będzie uznawane za związane z działalnością gospodarczą podatnika w rozumieniu art. 86a ust. 3 pkt 1 ustawy o VAT, a nie jako wykonywane na osobiste potrzeby pracownika. Odstępstwo to powinno być uzasadnione stanem faktycznym danej sprawy. W takiej sytuacji podatnikowi przysługuje pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem paliwa i ponoszeniem innych wydatków na eksploatację pojazdów samochodowych, z uwzględnieniem spełnienia wymogów wynikających z art. 86a ust. 4 pkt 1 tej ustawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Kołaczek, Sędzia NSA Danuta Oleś (sprawozdawca), Sędzia NSA Krzysztof Wujek, Protokolant Krzysztof Osial, po rozpoznaniu w dniu 31 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 10 marca 2015 r. sygn. akt I SA/Wr 36/15 w sprawie ze skargi S.-F. sp. z o. o. w L. na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 22 września 2014 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z 10 marca 2015 r., sygn. akt I SA/Wr 36/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu uchylił zaskarżoną przez S. sp. z o.o. w L. interpretację indywidualną Ministra Finansów z 22 września 2014 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług.

S. sp. z o.o. w L. (dalej "wnioskodawca", "spółka") złożyła wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z eksploatacją samochodu. We wniosku wskazano, że spółka zatrudnia pracowników w charakterze przedstawicieli handlowych na terenie całej Polski. Pracownik ma taki zapis w umowie o pracę, że miejsce wykonywania jego pracy to dane województwo inne niż województwo, w którym mieści się siedziba spółki. Wnioskodawca nie ma w województwie pracy pracownika swojego lokalu. Pracownik zaczyna i kończy dzień pracy w swoim mieszkaniu. Pracownik ma do dyspozycji auto firmowe, które nie ma powyżej 3,5 tony i nie ma też badania ze stacji diagnostycznej. Wnioskodawca złożył jako spółka w urzędzie skarbowym VAT-26 i prowadzi ewidencję dla tego auta po to, aby była możliwość odliczania 100% VAT od wydatków z nim związanych, w tym od paliwa. Ponadto wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Pojazd, który jest przedmiotem wniosku, to pojazd osobowy. Z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym dotyczących opisanego samochodu wynika, że ww. pojazd posiada 5 miejsc siedzących, a jego dopuszczalna ładowność to 625 kg. Pojazd będący przedmiotem wniosku to nie jest pojazd, którego konstrukcja wyklucza jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że jego użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Zainteresowany nie posiada dokumentów wydanych zgodnie z przepisami prawa o ruchu drogowym, o których mowa w art. 86a ust. 10 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej "ustawa o VAT"), potwierdzających wymagania dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 9 ustawy o VAT. Wskazany pojazd nie jest pojazdem konstrukcyjnie przeznaczonym do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą. Istnieją okoliczności obiektywnie potwierdzające brak wykorzystania pojazdu do użytku prywatnego pracownika. Okoliczności te to zamontowany system GPS. Wnioskodawca ustalił zasady co do sposobu wykorzystywania pojazdu, wykluczające jego użycie do celów prywatnych pracownika. Zasady te to wprowadzony w spółce regulamin używania samochodów służbowych. Działania zabezpieczające ich wykonanie to zaznajomienie pracowników z regulaminem. Spółka nadzoruje użytkowanie ww. samochodu wyłącznie do celów działalności gospodarczej. Przejawia się to weryfikacją ewidencji przebiegu pojazdu, przez bezpośredniego przełożonego i użytkowaniem systemu GPS. Spółka dokłada należytej staranności, aby wykluczyć możliwość użycia pojazdu do celów prywatnych. Prowadzi ewidencję przebiegu samochodu, o której mowa w art. 86a ust. 7 ustawy o VAT, wykluczającą użycie ww. samochodu do celów prywatnych pracownika. Spółka złożyła naczelnikowi urzędu skarbowego informację VAT-26 o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej. Przedmiotem zapytania są wszystkie wydatki związane z eksploatacją samochodu (np. wymiana opon, myjnia, remont silnika itd. itp.). Paliwo do przedmiotowego samochodu faktycznie tankuje pracownik i bierze na tą okoliczność fakturę na spółkę. Opłaty za paliwo ponoszone są dwuwariantowo. Jeśli tankowanie następuje na stacji, z którą spółka ma podpisaną umowę, to wówczas pracownik okazuje kartę i nie płaci za paliwo. Płatność następuje wówczas ze spółki na podstawie zbiorczej faktury. Jeśli natomiast tankowanie następuje na stacji, z którą spółka nie ma podpisanej umowy to wówczas zapłaty dokonuje pracownik z pieniędzy, które uprzednio otrzymał od spółki w formie zaliczki. Zgodnie z wolą spółki paliwo ma być zużywane wyłącznie w celu wykonywania czynności służbowych przez pracownika. W odniesieniu do pozostałych wydatków dotyczących samochodu to zapłaty dokonuje pracownik z pieniędzy, które uprzednio otrzymał ze spółki w formie zaliczki. Faktury dotyczące wydatków przedmiotowego samochodu wystawiane są na spółkę. Wskazany samochód jest i nadal będzie wykorzystywany przez Wnioskodawcę wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.