Wyrok NSA z dnia 28 czerwca 2018 r., sygn. I FSK 1395/16

Firma, która pozwala klientom i dziennikarzom sprawdzać samochody lub daje je jako pojazd zastępczy na czas naprawy, ma prawo odjąć cały VAT zawarty w cenie i kosztach eksploatacji.

Gazeta Prawna nr 126/2018

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Rudowski, Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Sędzia WSA (del.) Agnieszka Jakimowicz (spr.), Protokolant Jan Jaworski, po rozpoznaniu w dniu 28 czerwca 2018 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Ministra Finansów od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 marca 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 934/15 w sprawie ze skargi V. sp. z o. o. z siedzibą w W. (dawniej: V. sp. z o. o.) na interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2014 r., nr IPPP1/443-1021/14-4/IGo w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od Szefa Krajowej Administracji Skarbowej na rzecz V. sp. z o. o. z siedzibą w W. kwotę 360 (słownie: trzysta sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 23 marca 2016 r., sygn. akt III SA/Wa 934/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpatrzeniu skargi V. Sp. z o.o. z siedzibą w W., uchylił interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2014 r. o nr IPPP1/443-1021/14-4/IGo w przedmiocie podatku od towarów i usług oraz zasądził na rzecz spółki zwrot kosztów postępowania sądowego.

Z uzasadnienia przedmiotowego orzeczenia Sądu I instancji wynika, że skarżąca spółka złożyła wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w przedmiocie prawa do odliczenia 100% kwoty podatku od towarów i usług z faktur dokumentujących wydatki związane z eksploatacją samochodów nabywanych jako towary handlowe w celu ich dalszej odsprzedaży, w przypadku przejściowego wykorzystania tych pojazdów jako samochodów zastępczych, demonstracyjnych i prasowych.

We wniosku tym wskazała w szczególności, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonuje sprzedaży samochodów osobowych. Co do zasady spółka nabywa pojazdy wyłącznie w celu dokonania ich dalszej odsprzedaży, jednak niewielka część samochodów, które stanowiły towary handlowe pierwotnie przeznaczone do dalszej odsprzedaży, jest wykorzystywana przez spółkę do innych celów, np. jako samochody demonstracyjne i samochody prasowe oraz samochody zastępcze. Spółka prowadzi ewidencję przebiegu przedmiotowych pojazdów, jak również wprowadziła instrukcję, w której widnieje wyraźny zakaz wykorzystywania samochodów w celach prywatnych, a kluczyki i dokumenty tych pojazdów są wydawane wyłącznie imiennie wskazanym pracownikom lub współpracownikom spółki w celu wykonywania jazd służbowych. Samochody parkowane są na terenie siedziby spółki i nie mogą być wykorzystywane poza godzinami pracy, w szczególności w celu dojazdu do miejsca zamieszkania. Bezpośredni i stały nadzór nad przestrzeganiem instrukcji realizują kierownicy jednostek organizacyjnych odpowiedzialni za wykorzystywanie poszczególnych pojazdów. Do wykonania wyjazdu służbowego, np. w celu uzupełnienia paliwa przed udostępnieniem danego pojazdu klientowi lub dojazdu do miejsc, w których realizowane są imprezy promocyjne i szkolenia techniczne, wymagana jest każdorazowo uprzednia zgoda kierownika jednostki, który weryfikuje czy przejazd rzeczywiście będzie miał charakter służbowy. Kierownicy jednostek spółki porównują po wykonanej jeździe zapisy licznika danego pojazdu z ewidencją jego przebiegu oraz planowaną wcześniej trasą przejazdu. Dodatkowy nadzór prowadzi dział finansowy spółki, który przeprowadza co kwartał audyt ewidencji przebiegu poszczególnych przejazdów i porównuje ich zapisy z innymi dostępnymi dokumentami. Spółka gromadzi szereg dokumentów (formularzy, umów, faktur), które dokumentują poszczególne wydania pojazdów dziennikarzom, klientom i osobom prowadzącym działania marketingowe i PR oraz jazdy służbowe pracowników. W wypadku wykorzystania pojazdu niezgodnie z jego przeznaczeniem pracownik spółki może ponosić odpowiedzialność dyscyplinarną zgodnie z postanowieniami prawa pracy.