Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok NSA z dnia 4 stycznia 2017 r., sygn. II FSK 3657/14

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Anna Dumas, Sędzia NSA Jacek Brolik, Sędzia WSA del. Bogusław Woźniak (sprawozdawca), Protokolant Justyna Bluszko-Biernacka, po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2017 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 kwietnia 2014 r. sygn. akt III SA/Wa 2088/13 w sprawie ze skargi Z. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 28 czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. 1) uchyla zaskarżony wyrok w całości i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie, 2) zasądza od Z. T. na rzecz Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie kwotę 2000 (słownie: dwa tysiące) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z 23 kwietnia 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 2088/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi Z. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 28 czerwca 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2006 uchylił zaskarżoną decyzję. Jako podstawę prawną orzeczenia Sąd I instancji wskazał m. in. art. 145 § 1 pkt 1 lit. c) ustawy z 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - dalej jako: "P.p.s.a."

Sąd I instancji przedstawił następujący stan sprawy.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie decyzją z 22 kwietnia 2010 r. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. z 20 listopada 2009 r., którą określono Z. T. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. Organy uznały, że przychody Z. i E. T. ze sprzedaży w 2006 r. sześciu nieruchomości należało zaliczyć do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.) - dalej jako "u.p.d.o.f.".

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00