Postanowienie NSA z dnia 21 lipca 2016 r., sygn. II OZ 660/16

Inne

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Sędzia NSA Marzenna Linska - Wawrzon po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej zażalenia Gminy Prószków na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 11 kwietnia 2016 r., sygn. akt II SA/Op 182/15, o odmowie wykładni wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 29 grudnia 2015 r. w sprawie ze skargi P. G. i innych na uchwałę Rady Miejskiej w Prószkowie z dnia 18 grudnia 2014 r., Nr III/13/2014 w przedmiocie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy postanawia: oddalić zażalenie.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu postanowieniem z dnia 11 kwietnia 2016 r., sygn. akt II SA/Op 182/15, po rozpoznaniu wniosku Gminy Prószków odmówił wykładni wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 29 grudnia 2015 r.

W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał, że wyrokiem z dnia 29 grudnia 2015 r., sygn. akt II SA/Op 182/15, WSA w Opolu stwierdził, że zaskarżona uchwała Rady Miejskiej w Prószkowie z dnia 18 grudnia 2014 r., Nr III/13/2014 w sprawie studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Prószków została wydana z naruszeniem prawa (pkt 1). Jednocześnie orzekł w wyroku o odrzuceniu skargi Stowarzyszenia [...] (pkt 2) i zasądził od Gminy Prószków na rzecz skarżących P. G. i H. G. zwrot kosztów postępowania sądowego (pkt 3).

Wnioskiem z dnia 23 marca 2016 r. Gmina Prószków wystąpiła o dokonanie wykładni powyższego wyroku, w zakresie rozstrzygnięcia w pkt 1 sentencji o wydaniu zaskarżonej uchwały z naruszeniem prawa oraz fragmentu uzasadnienia dotyczącego stwierdzenia, że orzeczenie Sąd oparł na treści art. 147 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 94 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 20015 r. poz. 1515, z późn. zm.). Argumentując strona wskazała, że treść sentencji podjętego przez Sąd rozstrzygnięcia nie koresponduje w pełni z powołaną w uzasadnieniu wyroku podstawą prawną. W sentencji zaskarżonego wyroku Sąd stwierdził bowiem, że zaskarżona uchwała została wydana z naruszeniem prawa, a wydane w tym zakresie rozstrzygnięcie oparte zostało na art. 147 § 1 p.p.s.a., który nawiązuje do regulacji art. 91 ust. 4 ustawy o samorządzie gminnym, mówiącej o wydaniu aktu z naruszeniem prawa. Tymczasem, w uzasadnieniu wyroku Sąd odwołał się do art. 147 § 1 p.p.s.a. w zw. z art. 94 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, co rodzi istotną wątpliwość odnośnie skutków prawnych podjętego przez Sąd rozstrzygnięcia. Wyrok sądu stwierdzający, iż dany akt został wydany z naruszeniem prawa swoją podstawę prawną odnajduje bowiem w treści art. 147 § 1 p.p.s.a. oraz art. 91 ust, 4 ustawy o samorządzie gminnym i nie pozbawia mocy obowiązującej zaskarżonego aktu. Z kolei, wyrok wydany na podstawie art. 94 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, w którym sąd orzekł o niezgodności aktu z prawem nie może być łączony z treścią art. 147 § 1 p.p.s.a. i co istotnie sprawia, że taki akt traci moc prawną z dniem orzeczenia o jego niezgodności z prawem. Gmina podniosła, że powiązanie regulacji art. 147 § 1 p.p.s.a. z treścią art. 94 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, pomimo jednoznacznej treści sentencji wyroku, może rodzić wątpliwości odnośnie tego, jaki zamiar przyświecał Sądowi, gdyż przepis art. 94 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym mówi o niezgodności aktu z prawem, z którym ustawa wiąże zupełnie inne skutki prawne. Gdyby przy tym rzeczywistą wolą Sądu było stwierdzenie niezgodności Studium z prawem, to całkowicie inna powinna być sentencja wydanego wyroku. Podsumowując, strona wnioskująca wskazała, że w celu usunięcia wątpliwości w tym zakresie, koniecznym jest wyjaśnienie powodów powołania się przez Sąd w uzasadnieniu wyroku na art. 94 ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, którego treść stoi w sprzeczności z treścią sentencji wydanego wyroku, z której wynika, iż wydany wyrok nie pozbawił mocy obowiązującej zaskarżonego Studium.