Wyrok NSA z dnia 22 grudnia 2016 r., sygn. I OSK 2450/15

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia del. WSA Jerzy Bortkiewicz Protokolant st. asystent sędziego Joanna Ukalska po rozpoznaniu w dniu 22 grudnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. L. i M. L. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 30 kwietnia 2015 r. sygn. akt III SA/Lu 20/15 w sprawie ze skargi M. L. i M. L. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia w sprawie przyznania wynagrodzenia i zwrotu wydatków za dozór i usunięcie pojazdu z drogi oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 30 kwietnia 2015 r. sygn. akt III SA/Lu 20/15 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie oddalił skargę M.L. i M.L. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności postanowienia w sprawie wynagrodzenia i zwrotu wydatków za dozór i usunięcie pojazdu z drogi.

Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Wnioskiem z dnia 5 marca 2013 r. M.L. i M.L., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą "[...]" spółka cywilna, wystąpili o przyznanie im wynagrodzenia i zwrot wydatków za usunięcie z drogi pojazdu marki [...] nr rejestracyjny [...] oraz za dozór tego pojazdu w okresie od dnia 16 grudnia 2010 r. do dnia 21 lutego 2013 r.

Prezydent Miasta [...] postanowieniem z dnia [...] maja 2014 r. przyznał skarżącym kwotę 6.135,50 zł z tytułu wynagrodzenia i zwrotu wydatków związanych z dozorem oraz usunięciem z drogi wskazanego pojazdu.

Pismami z dnia 17 oraz 21 czerwca 2014 r. skarżący wnieśli między innymi o stwierdzenie nieważności powyższego postanowienia z dnia [...] maja 2014 r. Zarzucili, że postanowienie to zostało wadliwie skierowane do spółki cywilnej, podczas gdy stronami postępowania są M.L. i M.L.. Podkreślili ponadto, że stroną postępowania mogą być osoby fizyczne, a nie spółka cywilna. Kwestionowane postanowienie jest zatem dotknięte wadą nieważności, o której mowa w art. 156 § 1 pkt 4 k.p.a., bowiem zostało skierowane do osoby niebędącej stroną w sprawie.