Wyrok NSA z dnia 24 listopada 2016 r., sygn. I OSK 3032/14

W sytuacji, gdy zabudowana nieruchomość jest już oddana w użytkowanie wieczyste organ właściwy do ustanowienia użytkowania wieczystego nie może zastosować wskazanych regulacji, gdyż naruszałoby to prawa użytkownika wieczystego i czyniłoby podjętą decyzję niewykonalną i wydaną z naruszeniem wskazanych przepisów.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska, Sędzia NSA Jolanta Rudnicka (spr.), Sędzia del. NSA Jacek Hyla, Protokolant starszy asystent sędziego Anna Siwonia-Rybak, po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. P., L.Ś., P. F., E. Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lipca 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 1691/14 w sprawie ze skargi Województwa [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa użytkowania wieczystego do nieruchomości gruntowej 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od J. P., L.Ś., P. F., E. Ś. solidarnie na rzecz Województwa [...] kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 22 lipca 2014 r., sygn. akt I SA/Wa 1691/14, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Województwa [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa użytkowania wieczystego do nieruchomości gruntowej, uchylił zaskarżoną decyzję.

Wyrok został wydany w oparciu o następujące ustalenia faktyczne i ocenę prawną sprawy.

Nieruchomość położona w Warszawie przy ul. [...], dla której prowadzona była księga wieczysta ozn. Hip Nr [...], dz. Nr [...]została objęta działaniem dekretu z dnia 26 października 1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz. U. Nr 50, poz. 279). Nieruchomość ta stanowiła powierzchnię 872,5 m2, zaś tytuł własności uregulowany był na imię Z. K. i R. P. w częściach równych. Fakt ten potwierdza zaświadczenie Sądu Okręgowego w Warszawie Wydziału Hipotecznego z dnia 19 marca 1948 r.