Wyrok NSA z dnia 15 marca 2016 r., sygn. II OSK 2667/14

Związanie Naczelnego Sądu Administracyjnego granicami skargi kasacyjnej polega na tym, że jest on władny badać naruszenie jedynie tych przepisów, które zostały wyraźnie wskazane przez stronę skarżącą. Ze względu na ograniczenia wynikające ze wskazanych regulacji prawnych, Naczelny Sąd Administracyjny nie może we własnym zakresie konkretyzować zarzutów skargi kasacyjnej, uściślać ich, ani w inny sposób korygować.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Stahl Sędziowie Sędzia NSA Maria Czapska-Górnikiewicz Sędzia del. WSA Tomasz Grossmann (spr.) Protokolant asystent sędziego Anna Armińska po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej T.S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 lipca 2014 r. sygn. akt VII SA/Wa 438/14 w sprawie ze skargi T.S. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2014 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 lipca 2014 r., sygn. akt VII SA/Wa 438/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę T.S. na postanowienie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dnia [...] stycznia 2014 r., znak: [...], w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania.

Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy, przedstawionym w jego uzasadnieniu.

T.S. pismem z dnia [...] października 2012 r. zwrócił się do [...] Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków (dalej też jako: "[...]WKZ") z wnioskiem o wydanie decyzji w przedmiocie rozbiórki obiektu handlowego, znajdującego się na działce nr [...] przy ul. [...] w L.

Postanowieniem z dnia [...] czerwca 2013 r., znak: [...], [...] Wojewódzki Konserwator Zabytków odmówił wszczęcia postępowania w tej sprawie, wskazując w uzasadnieniu, że od 1988 r. sprawę wzniesienia budynku na działce ewid. nr [..] prowadziły wyłącznie organy nadzoru budowlanego, do nich zatem należy obowiązek zbadania całości sprawy, powiązany z ewentualnym zalegalizowaniem inwestycji, bądź wydaniem nakazu jej rozbiórki. Organ pierwszej instancji wskazał, że kompetencje nadzorcze określone w ustawie z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568 ze zm., dalej też jako: "ustawa o ochronie zabytków", w skrócie: "u.o.z.") organ wykonuje z urzędu, a nie na wniosek zainteresowanej strony. W tej sytuacji wnioskodawca nie ma legitymacji do występowania z żądaniem wszczęcia postępowania nakazowego.