Wyrok NSA z dnia 28 lipca 2016 r., sygn. I OSK 2520/14

Ograniczenie ingerencji organów nadzoru administracyjnego w sprawy zakończone decyzjami administracyjnymi do zakresu niezbędnego do usunięcia kwalifikowanego naruszenia prawa, bez naruszania stanu wynikającego z części decyzji administracyjnych zgodnych z prawem.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie NSA Monika Nowicka del. WSA Jacek Jaśkiewicz Protokolant starszy inspektor sądowy Dominika Człapińska po rozpoznaniu w dniu 28 lipca 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skarg kasacyjnych L.K. i E.Z. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 14 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 2015/13 w sprawie ze skarg L.K. i E.Z. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargi kasacyjne

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 2015/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargi L.K. i E.Z. na decyzję Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia [...] czerwca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji odmawiającej przyznania odszkodowania.

W uzasadnieniu zaskarżonego wyroku Sąd pierwszej instancji wskazał, że decyzją z dnia [...] września 2012 r. Minister Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej, po rozpatrzeniu wniosku L.K., w punkcie 1 stwierdził nieważność decyzji Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2008 r. odmawiającej przyznania odszkodowania za szkodę poniesioną w związku z wydaniem orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z dnia [...] lutego 1954 r. w części dotyczącej odmowy przyznania odszkodowania A.C. oraz w punkcie 2 odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Ministra Infrastruktury z dnia [...] czerwca 2008 r. odmawiającej przyznania odszkodowania za szkodę poniesioną w związku z wydaniem orzeczenia administracyjnego Prezydium Rady Narodowej w m.st. Warszawie z dnia [...] lutego 1954 r. w części dotyczącej odmowy przyznania odszkodowania L.K. i E.Z. Organ wskazał, że w dacie wydania badanej decyzji A.C. nie żyła, co oznacza że nie mogła ona być stroną postępowania, w konsekwencji zaś należało na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. stwierdzić nieważność decyzji w części uprawnień przysługujących jej do chwili śmierci. Jednocześnie organ stwierdził, że brak jest przesłanek z art. 156 § 1 pkt 2 k.p.a. do stwierdzenia nieważności badanej decyzji w pozostałym zakresie. L.K. i E.Z. były bowiem prawidłowo reprezentowane przez działającego w ich imieniu pełnomocnika.