Wyrok NSA z dnia 21 lipca 2016 r., sygn. II OSK 2997/14
Postępowanie w sprawie wydania przyrzeczenia oraz przedłużenia przyrzeczenia udzielenia zezwolenia na pracę jest postępowaniem w odrębnej sprawie niż postępowanie w sprawie wydania zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony. Oba postępowania są prowadzone niezależnie od siebie, a w toku wydawania tych decyzji oceniane są inne przesłanki.
Teza od Redakcji
Dnia 21 lipca 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie sędzia NSA Małgorzata Dałkowska-Szary /spr./ sędzia del. WSA Teresa Zyglewska Protokolant sekretarz sądowy Anna Dziosa-Płudowska po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej N. T. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 czerwca 2014 r. sygn. akt IV SA/Wa 711/14 w sprawie ze skargi N. T. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony oddala skargę kasacyjną
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia [...] czerwca 2014 r., sygn. akt IV SA/Wa 711/14, oddalił skargę N.T. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony.
Powyższy wyrok zapadł w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy:
Wojewoda Mazowiecki decyzją z dnia [...] czerwca 2013 r., po rozpoznaniu wniosku N.T. w sprawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w trybie art. 53 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia w 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2011 r. Nr 264, poz. 1573, ze zm.), orzekł o odmowie udzielenia cudzoziemcowi wnioskowanego zezwolenia na podstawie art. 57 ust. 1 pkt 1 i 8 w zw. z art. 53 ust. 1 pkt 1, art. 53b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o cudzoziemcach stwierdzając, że cudzoziemiec nie przedstawił zezwolenia na pracę ważnego po dniu [...] czerwca 2013 r., przez co nie wykazał, iż jego pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest uzasadniony przez okres dłuższy niż trzy miesiące. Nie dostarczył też dokumentów pozwalających stwierdzić posiadanie przez niego stabilnego i regularnego źródła dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania w Polsce, ani ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenia pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Do czasu zakończenia postępowania przed organem pierwszej instancji, cudzoziemiec nie przedstawił też zaświadczenia o wywiązywaniu się z obowiązku podatkowego wobec Skarbu Państwa.