Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 czerwca 2014 r., sygn. IV SA/Wa 711/14

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędziowie sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, sędzia WSA Agnieszka Wójcik (spr.), Protokolant st. ref. Marcin Lesner, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2014 r. sprawy ze skargi N. T. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców z dnia [...] lutego 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony - oddala skargę -

Uzasadnienie

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...].06.2013r. Nr [...], po rozpoznaniu wniosku Pana N. T. w sprawie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony w trybie art. 53 ust. I pkt 1 ustawy z dnia w 13.06.2003r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2011r. Nr 264, poz. 1573, z późn. zm.), orzekł o odmowie udzielenia cudzoziemcowi wnioskowanego zezwolenia na podstawie art. 57 ust. 1 pkt 1 i 8 w zw. z art. 53 ust. 1 pkt 1, art. 53b ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o cudzoziemcach stwierdzając, że cudzoziemiec nie przedstawił zezwolenia na pracę ważnego po dniu 19.06.2013r., przez co nie wykazał, iż jego pobyt

na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest uzasadniony przez okres dłuższy niż trzy miesiące. Nie dostarczył też dokumentów pozwalających stwierdzić posiadanie przez niego stabilnego i regularnego źródła dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania w Polsce, ani ubezpieczenia zdrowotnego w rozumieniu przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenia pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium

Rzeczypospolitej Polskiej.

Do czasu zakończenia postępowania przed organem pierwszej instancji,

cudzoziemiec nie przedstawił też zaświadczenia o wywiązywaniu się z obowiązku podatkowego wobec Skarbu Państwa.

Od powyższego rozstrzygnięcia pełnomocnik cudzoziemca wniósł w ustawowym terminie odwołanie do Szefa Urzędu do Spraw Cudzoziemców.

Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców decyzją z dnia [...].02.2014r. Nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję wskazując w podstawie materialnoprawnej swojego rozstrzygnięcia art. 57 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 53b ust. I pkt 1 i 2 ustawy o cudzoziemcach. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia, organ odwoławczy stwierdził fakt przedstawienia przez pełnomocnika cudzoziemca zaświadczenia o wywiązywaniu się przez pana N. T. ze zobowiązań podatkowych wobec na Skarbu Państwa co ostatecznie doprowadziło do wyeliminowania z podstawy rozstrzygnięcia art. 57 ust.1 pkt 8 ustawy o cudzoziemcach. Niezależnie od powyższego, w trakcie postępowania odwoławczego pełnomocnik cudzoziemca nie przestawił innych dokumentów, o które był kilkukrotnie wzywany, co doprowadziło do zakończenia postępowania w oparciu o dotychczas zgromadzony materiał dowodowy. Materiał ten, nie dawał podstaw do udzielenia cudzoziemcowi kolejnego zezwolenia na zamieszkanie na czas