Wyrok NSA z dnia 21 lipca 2016 r., sygn. I OSK 2676/14

Dążąc do umorzenia należności należy wykazać się aktywnością w zakresie przedstawienia własnej sytuacji majątkowej, finansowej i rodzinnej. Słusznie przyjęto, tak w decyzjach jak i w kontrolowanym wyroku że skarżący nie wykazał, by jego sytuacja finansowa, majątkowa i rodzinna uprawniała do skorzystania z instytucji umorzenia. Granice uznania nie zostały przekroczone w postępowaniu objętym badaniem.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Bożena Popowska Sędzia del. NSA Jerzy Krupiński Protokolant: specjalista Edyta Pacewicz po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 15 kwietnia 2014 r. sygn. akt II SA/Bd 227/14 w sprawie ze skargi A. S. na decyzję Wojewody Kujawsko-Pomorskiego z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia kosztów badań lekarskich oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2014 r., sygn. akt II SA/Bd 227/14 oddalił skargę A. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 2014 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia kosztów badań lekarskich.

W uzasadnieniu wyroku WSA wskazał, że zaskarżoną decyzją z dnia [...] stycznia 2014 r., nr [...] Wojewoda [...] utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...] października 2013 r., znak: [...] którą odmówiono A. S. - skarżącemu umorzenia kosztów badań lekarskich w kwocie 350,00 zł brutto.

Zaskarżone rozstrzygnięcie zapadło w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych:

W dniu [...] listopada 2012 r. Prezydent Miasta B. wydał decyzję o obowiązku zwrotu przez skarżącego na rzecz PUP w B. kosztów badań lekarskich w kwocie 350,00 zł brutto. Skarżący pismem z dnia 14 stycznia 2013 r. zwrócił się prośbą do organu o umorzenie powyższej należności. W dniu [...] czerwca 2013 r. Prezydent Miasta B. wydał decyzję, od której skarżący odwołał się, podnosząc brak uwzględnienia sytuacji życiowej w zestawieniu z przepisem art. 76 ust. 7 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy. W dniu [...] lipca 2013 r. Wojewoda [...] uchylił decyzję Prezydenta Miasta B. w całości i przekazując sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji wskazał konieczny do wyjaśnienia zakres sprawy.