Wyrok NSA z dnia 4 października 2016 r., sygn. I OSK 794/15
Jedynym trybem możliwości wzruszenia prawomocnego orzeczenia wydanego w postępowaniu dyscyplinarnym jest wznowienie postępowania.
Teza od Redakcji
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Małgorzata Borowiec (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek Sędzia del. WSA Arkadiusz Windak Protokolant st. asystent sędziego Łukasz Mazur po rozpoznaniu w dniu 4 października 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej A.N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 listopada 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 637/14 w sprawie ze skargi A.N. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia 23 grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia dyscyplinarnego 1) oddala skargę kasacyjną; 2) zasądza od A.N. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 120 (słownie: sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 listopada 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 637/14 oddalił skargę A.N. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia 23 grudnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności orzeczenia dyscyplinarnego.
Wyrok został wydany w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.
Komendant [...] Policji orzeczeniem z dnia 27 grudnia 2001 r. nr [...] uznał [...] A.N. winnym popełnienia zarzucanego mu przewinienia dyscyplinarnego, polegającego na tym, że w okresie 2000 - 2001 r. w [...], biorąc udział w zorganizowanej grupie przestępczej mającej na celu popełnianie przestępstw i przekraczając swoje uprawnienia jako funkcjonariusz Policji, informował członków grupy o działaniach Policji przeciwko tej grupie, a w szczególności w dniu [...] lutego 2001 r. informował R.P. o planowanym zatrzymaniu go w mieszkaniu i uzgadniał z nim jego alibi odnośnie zdarzeń, o które R.P. był podejrzany, tj. o przestępstwo określone w art. 258 § 1 w zbiegu z art. 231 § 1 w związku z art. 11 § 2 Kodeksu karnego, i wymierzył mu karę dyscyplinarną wydalenia ze służby.