Wyrok NSA z dnia 19 października 2016 r., sygn. I OSK 302/16

Przyjęcie innego punktu widzenia podważałoby założenia sądowej kontroli administracji, stwarzając możność kwestionowania w każdym czasie, przy braku jakichkolwiek ograniczeń i rygorów, wszelkich działań organów administracji.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rudnicka Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) Sędzia del. WSA Marek Wroczyński Protokolant: specjalista Edyta Pacewicz po rozpoznaniu w dniu 19 października 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej K. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2015 r. sygn. akt II SA/Wa 2260/14 w sprawie ze skargi K. P. na decyzję Uczelnianej Odwoławczej Komisji Rekrutacyjnej Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie z dnia [...] października 2014 r. nr bez numeru w przedmiocie odmowy przyjęcia na studia stacjonarne II stopnia oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 29 października 2015 r., II SA/Wa 2260/14 oddalił skargę K. P. na decyzję Uczelnianej Odwoławczej Komisji Rekrutacyjnej Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie z [...] października 2014 r., bez numeru w przedmiocie odmowy przyjęcia na studia stacjonarne II stopnia. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że organ prawidłowo odmówił przyjęcia jej na studia, a postępowanie rekrutacyjne przeprowadzono zgodnie z ustawą z 7 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm., dalej "p.s.w.") i uchwałą Senatu z 22 maja 2013 r. Sąd podniósł, że w art. 70 ust. 5 Konstytucji RP zapewnia się szkołom wyższym autonomię na zasadach określonych w ustawie. Ustawy określające zasady działania publicznych szkół wyższych muszą respektować ich autonomię, tzn. nie mogą znosić istoty tej autonomii poprzez zupełne i wyczerpujące unormowanie wszystkich spraw, które określają pozycję studenta w państwowej szkole wyższej. Zasada autonomii szkół wyższych została również wyrażona w art. 4 p.s.w. Oznacza to, że władzom szkół wyższych musi być pozostawiona sfera swobodnego decydowania o sprawach nauki i nauczania, z czym wiązać się też musi sfera swobodnego decydowania o sprawach organizacji wewnętrznej i składu władz, toku nauczania, przyjmowania i promowania studentów, a także określania niektórych ich praw i obowiązków. Sąd podzielił stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wyrażone w wyroku z 8 grudnia 2006 r., I SA/Wa 1657/06, w którym stwierdzono, że zgodnie z art. 207 ust. 1 p.s.w. do postępowań w sprawie przyjęcia na studia stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego oraz przepisy o zaskarżaniu decyzji do sądu administracyjnego. Oznacza to konieczność uwzględnienia przy ocenie prawidłowości postępowania rekrutacyjnego specyfiki szkoły wyższej, w tym także faktu, że zasady i tryb postępowania rekrutacyjnego reguluje przede wszystkim uchwała senatu uczelni.