Wyrok NSA z dnia 4 sierpnia 2016 r., sygn. I OSK 2700/14

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Przez błędną wykładnię należy rozumieć nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, natomiast przez niewłaściwe zastosowanie dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) sędzia NSA Małgorzata Jaśkowska sędzia del. NSA Andrzej Irla Protokolant starszy asystent sędziego Rafał Kopania po rozpoznaniu w dniu 4 sierpnia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Miasta Stołecznego Warszawy od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lipca 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 3090/13 w sprawie ze skargi Miasta Stołecznego Warszawy na decyzję Wojewody Mazowieckiego z dnia [...] października 2013 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 2 lipca 2014r., sygn. akt I SA/Wa 3090/13, oddalił skargę Miasta Stołecznego Warszawy na sprecyzowaną w sentencji decyzję Wojewody Mazowieckiego.

Jak wynika z jego uzasadnienia wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym: podaniem z dnia [...] grudnia 1994 r. M. B. wniosła o dokonanie podziału nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] z obrębu [...], położonej w Warszawie Gmina [...], oś. [...], w sposób przedstawiony we wstępnym projekcie podziału sporządzonym przez uprawnionego geodetę. Decyzją z dnia [...] grudnia 1995 r., nr [...], Burmistrz Gminy Warszawa [...] odmówił dokonania podziału ww. nieruchomości ze względu na brak dojazdu do projektowanych działek. Oświadczeniem z dnia [...] sierpnia 1996 r. M. B. wyraziła zgodę na zmianę planu zagospodarowania przestrzennego [...], zatwierdzonego Uchwałą z dnia [...] grudnia 1992 r., nr [...], w sposób wynikający z załącznika do oświadczenia, w którym przedstawiono projekt podziału ww. działki nr [...]. Jednocześnie wskazała, że wyraża zgodę na nieodpłatne przekazanie na rzecz Gminy terenów przeznaczonych w planie zagospodarowania przestrzennego pod budowę ulic. Decyzją z dnia [...] października 1996 r., nr [...], Burmistrz Gminy Warszawa [...] zatwierdził projekt podziału nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej KW [...], położonej w Gminie Warszawa [...], rej. urb. [...], przy ul. [...], oznaczonej w ewidencji gruntów jako działka nr [...] z obrębu [...]. W wyniku podziału powstały działki od nr [...] do nr [...]. Działki nr [...] i [...] przeznaczone zostały pod projektowaną ulicę [...]. W uzasadnieniu tej decyzji Burmistrz wyjaśnił, że zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127), działki nr [...] o pow. 222 m kw. i nr [...] o pow. 545 m kw., wydzielone pod budowę ulicy przechodzą na własność Gminy Warszawa [...] z dniem, w którym decyzja stanie się ostateczna. Jak wynika z adnotacji dokonanej na ww. decyzji, nastąpiło to w dniu [...] października 1996 r. (karta 57 akt administracyjnych). Aktualnie właścicielem działek ewidencyjnych nr [...] i [...] jest Gmina Warszawa [...] wpisana do księgi wieczystej na podstawie art. 10 ust. 5 powoływanej ustawy z dnia 29 kwietnia 1985r. (p. odpis księgi wieczystej KW [...] z dnia [...] listopada 2012 r., prowadzonej przez Sąd Rejonowy dla Warszawy [...] w Warszawie).