Wyrok NSA z dnia 22 września 2016 r., sygn. I OSK 3065/15

Celem postępowania administracyjnego jest wydanie prawidłowego, zgodnego z prawem rozstrzygnięcia sprawy. Jeżeli rozstrzygnięcie nie jest prawidłowe, nie jest zgodne z prawem, możliwe jest jego wzruszenie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rudnicka, Sędzia NSA Małgorzata Pocztarek (spr.), Sędzia NSA Maciej Dybowski, Protokolant starszy asystent sędziego Marta Sikorska, po rozpoznaniu w dniu 22 września 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Ministra Skarbu Państwa od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 15 lipca 2015 r. sygn. akt I SA/Wa 183/15 w sprawie ze skargi L.K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia 19 grudnia 2014 r. nr [..] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji odmawiającej potwierdzenia prawa do rekompensaty oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 15 lipca 2015 r., sygn. akt I SA/Wa 183/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, po rozpoznaniu skargi L.K. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia 19 grudnia 2014 r. nr [..] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji odmawiającej potwierdzenia prawa do rekompensaty, uchylił zaskarżoną decyzję oraz decyzję Wojewody Lubelskiego z dnia 24 października 2014 r. nr [..].

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że Minister Skarbu Państwa decyzją z 19 grudnia 2014 r., utrzymał w mocy decyzję Wojewody Lubelskiego z 24 października 2014 r., odmawiającą zmiany ostatecznej decyzji Wojewody Lubelskiego z 28 lutego 2011 r. nr [..] o odmowie potwierdzenia L.K. prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez K.C. nieruchomości położonych poza obecnymi granicami RP.

Decyzja Ministra Skarbu Państwa wydana została w następujących ustaleniach stanu faktycznego i ocenie prawnej sprawy.

Wojewoda Lubelski decyzją z 28 lutego 2011 r. odmówił L.K. potwierdzenia, w trybie przepisów ustawy z dnia 8 lipca 2005 r. o realizacji prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. Nr 169, poz. 1418 ze zm.), przywoływanej dalej jako "ustawa zabużańska", prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez jej poprzedniczkę prawną - K.C. w okolicznościach związanych z drugą wojną światową nieruchomości położonej na terenie obecnej Ukrainy. Przyczyną odmowy przyznania żądanego prawa było uznanie przez organ wojewódzki, że wnioskodawczyni nie udowodniła pozostawienia przez K.C. nieruchomości w Samborze, a to wobec tego, iż w dacie opuszczania byłych terenów RP, wyżej wymieniona repatriantka nie była już ich właścicielką, gdyż zostały one znacjonalizowane przez władze radzieckie. Decyzja ta, wobec niewniesienia od niej odwołania stała się ostateczna.