Wyrok NSA z dnia 11 sierpnia 2016 r., sygn. I OSK 80/16

1. Konieczność zachowania bezstronności sędziowskiej polega ona na tym, że sędzia kieruje się obiektywizmem, nie stwarzając korzystniejszej sytuacji dla żadnej ze stron czy uczestników postępowania, zarówno w trakcie toczącej się przed sądem sprawy, jak i orzekania. Traktuje ona zatem uczestników postępowania równorzędnie.

2. Użycie art. 19 p.p.s.a. określenia "uzasadniona wątpliwość" oznacza, że chodzi tu o wątpliwość co do bezstronności sędziego, uzasadnioną obiektywnymi powodami. Należy rozumieć przez to takie przyczyny, które pozostają w związku przyczynowym między ich wystąpieniem, a powstaniem oceny, że prawdopodobnym jest, że w zaistniałych okolicznościach sędzia może okazać się nieobiektywnym. Nie wystarczy zatem subiektywne przekonanie strony, że sędzia nie będzie bezstronny, wywołane np. faktem, że orzekał on już kiedyś w jego sprawie i wtedy wydał niekorzystne dla niego orzeczenie.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Rajewska, Sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.), Sędzia del. WSA Czesława Nowak-Kolczyńska, Protokolant asystent sędziego Agnieszka Chorab, po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej J. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 3 września 2015 r. sygn. akt IV SA/Gl 1186/14 w sprawie ze skargi J. R. na decyzję Rektora Uniwersytetu Ś. w K. z dnia [...] września 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia studiów niestacjonarnych trzeciego stopnia w zakresie nauk humanistycznych uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę do ponownego rozpoznania Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Gliwicach.