Wyrok NSA z dnia 3 sierpnia 2016 r., sygn. I OSK 2505/14

Należy stwierdzić, że do sytuacji, w której wadliwość uzasadnienia wyroku może stanowić usprawiedliwioną podstawę skargi kasacyjnej, należy zaliczyć tę, gdy to uzasadnienie nie pozwala na kontrolę kasacyjną orzeczenia. Dzieje się tak wówczas, gdy nie ma możliwości jednoznacznej rekonstrukcji podstawy rozstrzygnięcia. Co do zasady lakoniczne i ogólnikowe uzasadnienie wyroku uchylającego decyzję administracyjną, pozbawiające stronę informacji o przesłankach tego rozstrzygnięcia, a organ administracji także wskazówek co do kierunku dalszego prowadzenia postępowania administracyjnego, może być naruszeniem komentowanego przepisu w stopniu mogącym mieć istotny wpływ na wynik sprawy.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Monika Nowicka sędzia NSA Jan Paweł Tarno (spr.) sędzia del. WSA Jacek Jaśkiewicz Protokolant starszy inspektor sądowy Joanna Drapczyńska po rozpoznaniu w dniu 3 sierpnia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej C. M. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 3 czerwca 2014 r. sygn. akt I SA/Wa 1974/13 w sprawie ze skargi C. M. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z 3 czerwca 2014 r., I SA/Wa 1974/13 oddalił skargę C. M. na decyzję Ministra Skarbu Państwa z [...] lipca 2013 r., nr [...] w przedmiocie odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej. W uzasadnieniu Sąd podniósł, że w rozpoznawanej sprawie dwie kwestie wymagały rozstrzygnięcia:

1) czy gospodarstwo rolne położone w B. powiat C., przekazane w posiadanie E. M. protokołem z [...] marca 1947 r. przez Państwowy Urząd Repatriacyjny, a następnie nadane przez Powiatową Komisję Osadnictwa Ziemskiego aktem nadania nr [...] z [...] czerwca 1947 r. stanowiło ekwiwalent za mienie pozostawione przez niego w miejscowości L., gmina W., powiat B., województwo w. i przeszło na własność E. M. oraz