Wyrok NSA z dnia 19 maja 2016 r., sygn. I OSK 1781/14

Zagadnienie interesu prawnego, którego legitymacja procesowa jest pochodną, powszechnie w doktrynie i orzecznictwie uważane jest za zagadnienie o charakterze materialnoprawnym, bowiem warunkujący przymiot strony w postępowaniu administracyjnym interes prawny zależny jest od istnienia przepisu materialnoprawnego, z którego można go wywieść.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Bożena Popowska Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędzia del. WSA Dorota Apostolidis Protokolant starszy asystent sędziego Anna Siwonia- Rybak po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 12 marca 2014 r. sygn. akt II SA/Kr 1336/13 w sprawie ze skargi H. S. i T. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji zatwierdzającej podział nieruchomości 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie na rzecz H. S. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, uwzględniając skargę H.S. i T.S. na sprecyzowaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie, uchylił tę decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję tego organu i orzekł o kosztach postępowania.

Jak wynika z jego uzasadnienia, wyrok ten wydano w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy: zaskarżoną decyzją Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Krakowie utrzymało w mocy swą decyzję z dnia 22 kwietnia 2013 r. stwierdzającą, że decyzja Prezydenta Krakowa z dnia 20 maja 1992 r., nr [...] (dalej decyzja dotychczasowa), w części dotyczącej działki oznaczonej po podziale nr [...], została wydana z naruszeniem prawa, bowiem stwierdzenie nieważności jest niemożliwe z powodu wywołania przez tę decyzję nieodwracalnych skutków prawnych, w pozostałej zaś części odmawiającą stwierdzenia nieważności tej decyzji. Decyzja z dnia 20 maja 1992 r. została wydana na wniosek właściciela - R.R. i zatwierdziła podział działki nr [...] na działki o numerach: [...]. Jednak nie określając, która z działek stanowi grunt przeznaczony pod budowę ulicy, jaki na zasadzie art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. z 1991 r. Nr 30, poz. 127 ze zm.), dalej cytowanej jako ustawa, przechodzi na własność gminy. W podstawie prawnej przywołano art. 10 ust. 1 i 3 ustawy. Skargę o stwierdzenie jej nieważności złożyli H.S. i T.S., będący współwłaścicielami działki nr [...], dowodząc, że działka nr [...], mimo iż przeznaczona była pod drogę dla pozostałych działek budowlanych, to nie została tak oznaczona w wykazie zmian gruntowych, nie przeszła na własność gminy, co skutkuje wadliwością tej decyzji. Samorządowe Kolegium Odwoławcze podzieliło tę argumentację co do zasady. Przede wszystkim uznało, iż stronami postępowania nieważnościowego są wszyscy właściciele działek wydzielonych mocą decyzji z dnia 20 maja 1992 r. Następnie zważyło, iż po myśli art. 10 ust. 5 ustawy grunty wydzielone pod budowę ulic z nieruchomości objętej na wniosek właściciela podziałem przechodziły na własność gminy za odszkodowaniem. Decyzję z dnia 20 maja 1992 r. wydano tylko na podstawie art. 10 ust. 1 i 3 ustawy, nie stosując wyżej przywołanej normy. Rozstrzygnięcie to stoi zatem w sprzeczności z oczywistym celem podziału nieruchomości pierwotnej, co wynika z ujętej na mapie konfiguracji nowotworzonych działek i ich powierzchni. W konsekwencji czego Państwo S. nie mają dostępu do drogi publicznej ze swej działki. Dlatego decyzja dotychczasowa rażąco narusza prawo. Z uwagi jednak na następstwa prawne wywołała ona nieodwracalne skutki prawne, wyłączające możliwość jej wyeliminowania z obrotu prawnego po myśli art. 158 § 2 K.p.a. Ten wywód podtrzymano w motywach zaskarżonej decyzji wydanej na skutek wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy.