Wyrok NSA z dnia 2 czerwca 2016 r., sygn. I OSK 869/16

Ustalenie, czy wymagana czynność została dokonana nie jest elementem oceny stanu faktycznego przyjętego za podstawę wydania zaskarżonej decyzji, ale mieści się w ramach badania, czy postępowanie wywłaszczeniowe zostało przeprowadzone zgodnie z wymogami prawa.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Roman Ciąglewicz /spr./ po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej E. H.i K. R. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 stycznia 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 2872/15 ze skargi E. H. i K. R. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] lipca 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 8 stycznia 2016 r., sygn. akt IV SA/Wa 2872/15, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę E. H. i K. R. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju, z dnia [...] lipca 2015 r., nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji.

Wyrok wydany został w następujących okolicznościach sprawy.

Orzeczeniem z dnia [...] marca 1956 r., nr [...], Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Gdańsku, działając na podstawie art. 33 dekretu z dnia 26 kwietnia 1949 r. o nabywaniu i przekazywaniu nieruchomości niezbędnych dla realizacji narodowych planów gospodarczych (Dz. U. z 1952 Nr 4, poz.31) orzekło o przyznaniu na rzecz S. K. - użytkownika parcel nr 9 i nr 10 odszkodowania w łącznej wysokości 6950 zł za zniszczone zasiewy, uprawy i plony znajdujące się na w/w parcelach.

W dniu 20 marca 2006 r. spadkobiercy S. K.: E. H. i K. R. oraz J. K. wystąpili, na podstawie art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a., z wnioskiem o stwierdzenie nieważności m.in. w/w orzeczenia z dnia [...] marca 1956 r., nr [...] (pkt 4 wniosku). Podnieśli, że decyzja rażąco narusza prawo, ponieważ:

1) nie została przeprowadzona rozprawa odszkodowawcza, o której mowa w art. 33 ust. 2 dekretu;