Wyrok NSA z dnia 19 stycznia 2016 r., sygn. I OSK 2187/14

Bezczynność występuje wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ ten nie podjął żadnych czynności w sprawie, lub wprawdzie prowadził postępowanie w sprawie, ale mimo istnienia ustawowego obowiązku nie zakończył go wydaniem decyzji, postanowienia lub też innego aktu lub nie podjął stosownej czynności. Dla dopuszczalności skargi na bezczynność nie ma przy tym znaczenia okoliczność, z jakich powodów określony akt nie został podjęty, lub czynność nie została dokonana, a w szczególności, czy bezczynność organu spowodowana została zawinioną lub niezawinioną opieszałością organu w ich podjęciu lub dokonaniu, czy też wiąże się z przeświadczeniem organu, że stosowny akt lub czynność w ogóle nie powinna zostać dokonana wyrażającym się np. w odmowie wydania decyzji w związku z błędnym przekonaniem organu, że załatwienie sprawy nie wymaga jej wydania.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Izabella Kulig-Maciszewska Sędziowie: Sędzia NSA Grzegorz Czerwiński (spr.) Sędzia del. WSA Marta Laskowska-Pietrzak Protokolant: starszy inspektor sądowy Karolina Kubik po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej Burmistrza Miasta Górowo Iławeckie od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie z dnia 27 maja 2014 r. sygn. akt II SAB/Ol 45/14 w sprawie ze skargi J. B. na bezczynność Burmistrza Miasta Górowo Iławeckie w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 27 maja 2014 r., sygn. akt II SAB/Ol 45/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie uwzględniając skargę J. B. na bezczynność Burmistrza Miasta Górowo Iławeckie w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej zobowiązał Burmistrza Miasta Górowo Iławeckie do rozpoznania wniosku skarżącego o udostępnienie informacji publicznej z dnia [...] lutego 2014 r. w terminie 14 dni od dnia doręczenia organowi prawomocnego orzeczenia wraz z aktami sprawy, stwierdził, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa oraz orzekł o kosztach postępowania sądowego.