Wyrok NSA z dnia 16 lutego 2016 r., sygn. II OSK 3387/14
Zasada sprawiedliwości społecznej składa się na zasadę zasad - zasadę państwa demokratycznego, prawnego i sprawiedliwego.
Teza od Redakcji
Dnia 16 luty 2016 roku Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: sędzia NSA Leszek Kamiński /spr./ Sędziowie sędzia NSA Jerzy Stelmasiak sędzia del. WSA Dorota Jadwiszczok Protokolant asystent sędziego Julia Słomińska po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej J. P. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 września 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 1135/14 w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 9 lutego 2012 r. nr ... w przedmiocie odmowy zarejestrowania broni palnej krótkiej do celów łowieckich 1) oddala skargę kasacyjną, 2) zasądza od J. P. na rzecz Komendanta Głównego Policji kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.
Uzasadnienie
Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 września 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 1135/14, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę J. P., zw. dalej skarżącym, na decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 9 lutego 2012 r. w przedmiocie odmowy zarejestrowania broni palnej krótkiej do celów łowieckich. W motywach wyroku Sąd I instancji powołał się na następujący stan faktyczny i prawny sprawy.
Skarżący uzyskał pozwolenie na cztery egzemplarze broni palnej myśliwskiej do celów łowieckich. W ramach tego pozwolenia nabył pistolet Glock 17 kal. 9x19 mm oraz zgłosił go do zarejestrowania do celów łowieckich. Decyzją z 28 września 2011 r. Komendant Wojewódzki Policji w S. odmówił zarejestrowania powyższej broni do celów łowieckich. Na skutek rozpatrzenia odwołania strony Komendant Główny Policji decyzją z dnia 9 lutego 2012 r. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2013 r. poz. 267 ze zm.), zw. dalej k.p.a. oraz art. 13 ust. 3 w związku z art. 10 ust. 4 pkt 3 ustawy z 21 maja 1999 r. o broni i amunicji (t.j. Dz. U. z 2004 r. Nr 52, poz. 525 ze zm.), zw. dalej ustawą o broni i amunicji i § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 23 marca 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków wykonywania polowań i znakowania tusz (Dz. U. Nr 61, poz. 548 ze zm.), zw. dalej rozporządzeniem. Decyzja Komendanta Głównego Policji z dnia 9 lutego 2012 r. stała się przedmiotem skargi wniesionej przez skarżącego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wyrokiem z dnia 29 czerwca 2012 r., sygn. akt II SA/Wa 714/12, Sąd I instancji uchylił decyzję Komendanta Głównego Policji z dnia 9 lutego 2012 r. oraz utrzymaną nią w mocy decyzję Komendanta Wojewódzkiego Policji w S. z dnia 28 września 2011 r. Na skutek uwzględnienia skargi kasacyjnej Komendanta Głównego Policji, Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2014 r., sygn. akt II OSK 2762/12, uchylił zaskarżony wyrok i przekazał sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.