Wyrok NSA z dnia 29 stycznia 2016 r., sygn. I OSK 1795/14

Przepis art. 174 pkt 1 ustawy P.p.s.a. przewiduje dwie postacie naruszenia prawa materialnego, a mianowicie błędną jego wykładnię lub niewłaściwe zastosowanie. Błędna wykładnia oznacza nieprawidłowe zrekonstruowanie treści normy prawnej wynikającej z konkretnego przepisu, czyli mylne rozumienie określonej normy prawnej, natomiast niewłaściwe zastosowanie to dokonanie wadliwej subsumcji przepisu do ustalonego stanu faktycznego, czyli niezasadne uznanie, że stan faktyczny sprawy odpowiada hipotezie określonej normy prawnej.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Rajewska Sędziowie: Sędzia NSA Wiesław Morys (spr.) Sędzia del. WSA Sławomir Antoniuk Protokolant: starszy inspektor sądowy Kamil Wertyński po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2016 roku na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej M. S. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 marca 2014 r. sygn. akt II SA/Wa 1267/13 w sprawie ze skargi M. S. na postanowienie Komendanta Głównego Policji z dnia [...] kwietnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia potwierdzającego pełnienie służby w warunkach uzasadniających podwyższenie emerytury 1. uchyla punkt 1. zaskarżonego wyroku i w tym zakresie przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania; 2. w pozostałym zakresie skargę kasacyjną oddala; 3. odstępuje od zasądzenia zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 18 marca 2014 r., sygn. akt II SA/Wa 1267/13, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę M. S. na opisane w sentencji postanowienie Komendanta Głównego Policji i przyznał jego pełnomocnikowi z urzędu adw. R. P. wynagrodzenie z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej w kwocie łącznie z podatkiem VAT 295,20 zł.

W uzasadnieniu tegoż wyroku Sąd podał, że wnioskiem z dnia [...] listopada 2012 r. M. S. zwrócił się do Komendanta Głównego Policji o wydanie zaświadczenia uprawniającego do podwyższenia emerytury, m.in. za okres służby od [...] lipca 1997 r. do [...] grudnia 2003 r. w fizycznym zwalczaniu terroryzmu. Postanowieniem z dnia [...] marca 2013 r. Komendant Główny Policji odmówił wydania zaświadczenia w żądanym zakresie, zaś postanowieniem z dnia [...] kwietnia 2013 r. utrzymał w mocy powyższe postanowienie. W jego uzasadnieniu wskazał na treść § 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 4 maja 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków podwyższania emerytur funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej (Dz. U. Nr 86, poz. 734 ze zm.) - zwanego dalej: rozporządzeniem z 2005 r., stwierdzając iż wnioskodawca nie pełnił służby, o jakiej mowa w tym przepisie. Nie służył bowiem w jednostce antyterrorystycznej. Przedstawił także szczegółowy przebieg służby skarżącego z uwzględnieniem komórek organizacyjnych, w jakich ją odbywał. Następnie zważył, iż kandydaci do pododdziałów antyterrorystycznych oraz policjanci pełniący w nich służbę są poddawani specjalnemu badaniu przez komisje lekarskie. Wojewódzka Komisja Lekarska Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji w B. dopiero [...] września 2003 r. wydała orzeczenie w powyższej materii, stwierdzając niezdolność wnioskodawcy do służby w Sekcji Antyterrorystycznej.