Orzeczenie
Wyrok NSA z dnia 28 stycznia 2016 r., sygn. II OSK 1237/14
Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Kostka (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Masternak-Kubiak Sędzia del. WSA Agnieszka Wilczewska-Rzepecka Protokolant asystent sędziego Anita Lewińska po rozpoznaniu w dniu 28 stycznia 2016 r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej sprawy ze skargi kasacyjnej Stowarzyszenia [...] w Ś. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 28 stycznia 2014 r. sygn. akt II SA/Wr 758/13 w sprawie ze skargi Stowarzyszenia [...] w Ś. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z dnia [...] sierpnia 2013 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego w sprawie samowolnej budowy stacji bazowej telefonii komórkowej sieci [...] uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu we Wrocławiu do ponownego rozpoznania.
Uzasadnienie
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu wyrokiem z 28 stycznia 2014 r., sygnatura akt II SA/Wr 758/13, oddalił skargę Stowarzyszenia [...] "[...]" w Ś. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z [...] sierpnia 2013 r., nr [...], którą utrzymano w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Ś. z [...] czerwca 2013 r., nr [...] o umorzeniu postępowania administracyjnego w sprawie samowolnej budowy stacji bazowej telefonii komórkowej. Wyrok ten został wydany w następujących istotnych okolicznościach sprawy.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ś. decyzją z [...] czerwca 2013 r. umorzył wszczęte na skutek żądania skarżącego postępowanie administracyjne "w sprawie samowolnej rozbudowy stacji bazowej telefonii komórkowej sieci [...] nr [...], zlokalizowanej na działce nr [...], [...], obręb [...] przy ul. [...] w Ś.". Z uzasadnienia tej decyzji wynika, że organ administracji ustalił, iż stacja bazowa, której dotyczy sprawa, składająca się z sześćdziesięciometrowej stalowej wieży, sześciu anten sektorowych oraz ośmiu anten radiolinii wraz z zespołem urządzeń nadawczo-odbiorczych i zasilaniem, została wykonana na podstawie decyzji Starosty [...] z [...] lipca 2003 r. o zatwierdzeniu projektu budowlanego i udzieleniu pozwolenia na budowę, że Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w Ś. decyzją z [...] października 2004 r. udzielił pozwolenia na jej użytkowanie oraz że nie później niż 19 lutego 2010 r. stację tę przebudowano, przy czym przebudowa polegała na "umieszczeniu dodatkowego pasma 2100 MHz w istniejących antenach". Dalej organ ustalił, że przebudowa ta nie wymagała sporządzenia raportu oddziaływania na środowisko oraz nie była związana z zainstalowaniem urządzeń o wysokości większej niż 3 m (organ ustalił, że największe z anten mają 2 m wysokości). W związku z tym organ przyjął, że przebudowa nie wymagała ani pozwolenia na budowę, ani zgłoszenia. Ponadto organ wyjaśnił, odnosząc się w tym zakresie do twierdzeń skarżącego, że wobec tego, iż stacja bazowa została wykonana na podstawie pozwolenia na budowę oraz dlatego, że udzielono pozwolenia na jej użytkowanie, uchylenie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację przedsięwzięcia nie ma żadnego znaczenia. Ostatecznie organ administracji uznał, że w tych okolicznościach brak podstaw prawnych i faktycznych do merytorycznego rozpatrzenia sprawy, co uzasadnia uznanie, że postępowanie jest bezprzedmiotowe i na mocy art. 105 § 1 k.p.a. podlega umorzeniu.