Wyrok NSA z dnia 27 stycznia 2016 r., sygn. I OSK 129/15

Skoro ocena kwalifikacji żądanej informacji wymaga merytorycznego rozstrzygnięcia, to brak jest podstaw do odrzucenia skargi na bezczynność organu, nawet w przypadku, gdy Sąd stwierdzi, że organ nie pozostawał w bezczynności, albowiem ze względu na charakter wnioskowanych danych nie miał obowiązku jej udzielenia.

Teza od Redakcji

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący: Sędzia NSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Jan Paweł Tarno Sędzia del. NSA Jerzy Krupiński Protokolant asystent sędziego Katarzyna Kudrzycka po rozpoznaniu w dniu 27 stycznia 2016r. na rozprawie w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi kasacyjnej [...] S.A. z siedzibą w K. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 7 października 2014 r. sygn. akt II SAB/Kr 314/14 w sprawie ze skargi M.S. na bezczynność [...] S.A. z siedzibą w K. w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej 1. oddala skargę kasacyjną; 2. zasądza od [...] S.A. z siedzibą w K. na rzecz M.S. kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia 7 października 2014 r. sygn. akt II SAB/Kr 314/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, po rozpoznaniu skargi M.S. na bezczynność [...] S.A. z siedzibą w K.(dalej jako spółka), zobowiązał [...] S.A. z siedzibą w K.do wydania w terminie 14 dni aktu lub podjęcia czynności w sprawie z wniosku skarżącego z dnia 7 grudnia 2013 r. oraz stwierdził, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.

W uzasadnieniu Sąd I instancji wskazał, że pismem z dnia 13 sierpnia 2014 r. M.S. wniósł skargę na bezczynność spółki polegającą na nieudostępnieniu informacji publicznej na jego wniosek z dnia 7 grudnia 2013 r., dotyczący udostępnienia kserokopii decyzji administracyjnych stanowiących podstawę budowy, posadowienia, przebudowy, remontów i eksploatacji urządzeń linii energetycznych (przesyłowych) na wskazanych działkach skarżącego. W uzasadnieniu skargi podano, że pismo spółki z dnia 10 stycznia 2014 r., a także z dnia 5 marca 2014 r., będące odpowiedzią na ponowne wezwanie wnioskodawcy, nie zawierały rozstrzygnięcia w zakresie wniosku, ani też nie udzielono nimi informacji publicznych, bezpodstawnie kwestionując precyzyjność wniosku o udostępnienie informacji publicznej.