Wyrok NSA z dnia 9 listopada 2016 r., sygn. II GSK 2809/15

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Drachal Sędzia NSA Wojciech Kręcisz Sędzia del. WSA Pamela Kuraś- Dębecka (spr.) Protokolant Patrycja Czubała po rozpoznaniu w dniu 9 listopada 2016 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej Spółki [sp. z o.o. w Warszawie] od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 18 czerwca 2015 r., sygn. akt II SA/Sz 347/15 w sprawie ze skargi Spółki A na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Szczecinie z dnia [...] kwietnia 2014 r., nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych oddala skargę kasacyjną

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie wyrokiem z dnia 18 czerwca 2015 r. oddalił skargę [A] sp. z o.o. w Warszawie na decyzję Dyrektora Izby Celnej w Szczecinie z dnia [...] kwietnia 2014 r. w przedmiocie zmiany decyzji dotyczącej zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych.

Z uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, że za podstawę wyrokowania w sprawie Sąd I instancji przyjął następujące ustalenia faktyczne.

Decyzją z dnia [...] listopada 2013 r. Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie odmówił [A] sp. z o.o. w Warszawie dokonania zmiany decyzji z [...] grudnia 2008 r. w zakresie lokalizacji punktu nr [...] wskazanego w załączniku nr 1 decyzji z uwagi na treść przepisu art. 135 ust. 2 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz.U. z 2009 r. nr 201, poz. 1540).

Decyzja ta została utrzymana w mocy decyzją Dyrektora Izby Celnej w Szczecinie z dnia [...] kwietnia 2014 r.

W uzasadnieniu tej decyzji Dyrektor Izby Celnej w Szczecinie wskazał, że Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w wyroku z dnia 19 lipca 2012 r. nie wypowiedział się w sposób jednoznaczny, iż przepisy ustawy o grach hazardowych zakazujące wydania, przedłużania i zmiany zezwoleń na prowadzenie działalności w zakresie gier na automatach o niskich wygranych poza kasynami są przepisami technicznymi w rozumieniu dyrektywy 98/34/WE. Zdaniem organu, wprowadzone przez ustawę hazardową ograniczenia same przez się nie oznaczają, że jej przepisy (w tym art. 135 ust. 2 ustawy) mają charakter norm technicznych i podlegały notyfikacji. Krajowy środek ograniczający swobody przepływu był zaś zdaniem organu uzasadniony, został zastosowany w sposób niedyskryminacyjny, odpowiedni do zapewnienia realizacji zamierzonego celu i nie wykraczający poza to, co niezbędne do jego osiągnięcia, a tym samym nie jest przeszkodą w rozumieniu przepisów Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej. Dodatkowo, zwolnienie z obowiązku notyfikacji kwestionowanych przepisów ustawy o grach hazardowych znajduje oparcie w klauzuli przewidzianej w art. 10 ust. 1 dyrektywy 98/34/WE.