Wyrok NSA z dnia 3 lutego 2017 r., sygn. II GSK 1319/16

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Zbigniew Czarnik Sędzia NSA Joanna Zabłocka (spr.) Sędzia del. WSA Beata Kozicka Protokolant Anna Sobińska po rozpoznaniu w dniu 3 lutego 2017 r. na rozprawie w Izbie Gospodarczej skargi kasacyjnej "[A.]" Spółki z o.o. w W. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 listopada 2015 r. sygn. akt V SA/Wa 171/15 w sprawie ze skargi "[A.]" Spółki z o.o. w W. na postanowienie Ministra Finansów z dnia [...] listopada 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie przedłużenia zezwolenia na prowadzenie salonu gier na automatach 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od "[A.]" Spółki z o.o. w W. na rzecz Ministra Rozwoju i Finansów 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem kosztów postępowania kasacyjnego.

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 24 listopada 2015 r. sygn. akt V SA/Wa 171/15 oddalił skargę "[...]" Spółki z o.o. z siedzibą w W> na postanowienie Ministra Finansów z dnia [..] listopada 2014 r. w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie przedłużenia zezwolenia na prowadzenie salonu gier na automatach.

Sąd I instancji orzekał w następującym stanie sprawy:

"F" Sp. z o.o. pismem z dnia [...] lipca 2014 r. zwróciła się do Ministra Finansów z wnioskiem o przedłużenie zezwolenia na prowadzenie salonu gier na automatach w R.. Spółka podniosła, że przedłużenie zezwolenia jest możliwe po pominięciu stosowania art. 138 ust. 1 ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540 ze zm., dalej: "ugh" lub "ustawa o grach hazardowych"), który stał się bezskuteczny z uwagi na brak jego notyfikacji Komisji Europejskiej. Spółka powołała się w tym zakresie na treść wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 19 lipca 2012 r. w sprawie C-213/11.

Postanowieniem z dnia [..] sierpnia 2014 r. Minister Finansów odmówił wszczęcia postępowania w sprawie przedłużenia zezwolenia udzielonego skarżącej spółce na prowadzenie wspomnianego salonu gier. Po rozpatrzeniu zażalenia strony, rozstrzygnięcie to zostało utrzymane w mocy postanowieniem Ministra Finansów z dnia 7 listopada 2015 r., wydanym na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 239, art.261 i art. 165a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm; dalej: O.p.) oraz art. 8, art. 129 ust. 1, art. 138 ust. 1, art. 144 ustawy o grach hazardowych. Zdaniem organu administracji, postępowanie z wniosku spółki nie mogło być wszczęte, bowiem żaden obowiązujący przepis prawa nie przewiduje możliwości przedłużania zezwoleń na prowadzenie gier na automatach o niskich wygranych, zaś art. 138 ust. 1 ugh wprost wyklucza taką możliwość. Organ za bezzasadne uznał stanowisko strony o bezskuteczności przepisów ustawy o grach hazardowych ze względu na naruszenie w trakcie uchwalania tego aktu prawnego procedury notyfikacji określonej w dyrektywie 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w dziedzinie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (Dz. Urz. UE. L 204 z dnia 21 lipca 1998 r., s. 37, ze zm.). Za nietrafne zostało również uznane stanowisko, że rozstrzyganie w sprawie wniosku o przedłużenie zezwolenia winno nastąpić w oparciu o ustawę z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 4, poz. 27, z późn. zm.).