Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2016 r., sygn. II FSK 3195/14

 

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący - Sędzia NSA Zbigniew Kmieciak, Sędzia NSA Stanisław Bogucki (sprawozdawca), Sędzia NSA Maciej Jaśniewicz, Protokolant Piotr Stępień, po rozpoznaniu w dniu 13 grudnia 2016 r. na rozprawie w Izbie Finansowej sprawy ze skargi kasacyjnej P. N. od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 26 maja 2014 r. sygn. akt I SA/Gl 220/14 w sprawie ze skargi P. N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 31 stycznia 2012 r. nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania sądowego w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę kasacyjną.

Uzasadnienie

1. Wyrokiem z dnia 26 maja 2014 r. o sygn. I SA/Gl 220/14 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę P. N. (dalej: skarżący) o wznowienie postępowania sądowego zakończonego prawomocnym wyrokiem WSA w Gliwicach w sprawie o sygn. I SA/Gl 427/12 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych. Jako podstawę prawną powołano art. 282 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej: p.p.s.a.). Wyrok jest dostępny na stronie internetowej http://orzeczenia.nsa.gov.pl/.

2. Postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Gliwicach.

2.1. Przedstawiając w uzasadnieniu wyroku przebieg postępowania WSA w Gliwicach podał, że w dniu 29 maja 2013 r. do WSA w Gliwicach wpłynęła skarga skarżącego o wznowienie postępowania sądowoadministracyjnego zakończonego wyrokiem WSA w Gliwicach z dnia 6 listopada 2012 r., I SA/Gl 427/12. W skardze tej skarżący, jako podstawy wznowienia postępowania powołał art. 271 pkt 2 p.p.s.a. oraz art. 273 § 1 pkt 1 p.p.s.a. uważając, że zapadłe orzeczenie zostało wydane w oparciu o podrobione dokumenty (pisma procesowe skarżącego) w wyniku czego skarżący został pozbawiony możliwości prawidłowego działania w postępowaniu. W uzasadnieniu wywodził, że nie wiedział o treści zapadłego wyroku. Podniósł, że w marcu 2012 r. M. S. (dalej: X.Y.) prowadzący działalność gospodarczą w zakresie usług prawnych, działając na podstawie ustnego porozumienia, sporządził dla niego pisemną skargę do WSA w Gliwicach. W ramach umowy miał także udzielać skarżącemu dalszej pomocy w sprawie i informować o jej postępach na każdym etapie postępowania. Dodał także, że przez okres kilku miesięcy X.Y. zapewniał go, że sprawa jest w toku, a przedłużający się czas oczekiwania na rozprawę wynika z długich terminów sądowych. Skarżący podał nadto, że w styczniu 2013 r. kontakt z X.Y. został ostatecznie zerwany. W takiej sytuacji, w dniu 6 marca 2013 r. skarżący udał się do siedziby WSA w Gliwicach i dokonał przeglądu akt sprawy. Na tej podstawie stwierdził, że pierwotna skarga została przesłana bez jego podpisu, a w wykonaniu wezwania sądu do uzupełnienia braków formalnych pisma, X.Y. złożył skargę z podrobionym podpisem skarżącego oraz sporządził pismo przewodnie datowane na dzień 1 maja 2012 r., na którym również sfałszowano podpis skarżącego. Skarżący zapewnił, że o czynnościach tych nie wiedział, nie został poinformowany o brakach formalnych skargi, uzupełnionej skargi nie podpisywał i nie wiedział, że została ona złożona z podrobionymi podpisami. Dodatkowo podniósł, że X.Y. w pismach kierowanych do sądu podawał adres do doręczeń, którego nie ustalił ze skarżącym. Podkreślił, że podany w skardze adres nie jest mu znany, a z ustaleń skarżącego z X.Y. wynikało, że korespondencja w tej sprawie będzie kierowana na adres jego praktyki stomatologicznej w C. W ocenie skarżącego zachowanie X.Y. i jego bezczynność w sprawie miały wpływ na bieg sprawy sądowej, która zakończyła się oddaleniem skargi. Podniósł także, że wezwanie na rozprawę skierowano pod niewłaściwy adres, wobec czego nie mógł on uczestniczyć w rozprawie, popierać skargi i składać ewentualnych wniosków dowodowych. Jego zdaniem, uchybienie siedmiodniowemu terminowi do złożenia wniosku o sporządzenie uzasadnienia wyroku w takich okolicznościach nastąpiło bez jego winy, albowiem stał się on ofiarą nierzetelnego i przestępnego działania ze strony X.Y.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00